Πεζοδρόμηση παραλιών – Μια οφειλόμενη απάντηση | του Κ. Καρακώστα

Οφειλόμενες απαντήσεις. (σε πρόσφατο άρθρο του Γιώργου Ασημακόπουλου)

Αγαπητέ Γιώργο. Με το ξεκίνημα του άρθρου σου για την είσοδο των αυτοκινήτων στις παραλίες αναφέρεις:

«Μετά από πολλά χρόνια διακόπτεται η πεζοδρόμηση των παραλιών Ψανής και Γριμπόβου νωρίτερα από το σύνηθες. Πάντα οι δρόμοι αυτοί άνοιγαν για τα αυτοκίνητα με την έναρξη λειτουργίας των σχολείων. Φέτος αρχίσαμε τις «εκπτώσεις».»

Δυστυχώς δεν είναι ακριβής αυτή η αναφορά σου.

Περσινά ξινά σταφύλια οι εκπτώσεις

Οι δρόμοι δεν «άνοιγαν» πάντα με το ξεκίνημα των μαθημάτων, αλλά την 1^η Σεπτεμβρίου. Για 25 χρόνια αυτό ήταν το καθεστώς, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Μόνο δυόμιση μήνες «έκλειναν» οι παραλίες. Μετά από πρόταση της Κίνησης Πολιτών το διάστημα έγινε τρίμηνο, για πρώτη φορά το 2008. (Από 15/6 έως 31/8 που «έκλειναν» μέχρι τότε, έγινε από 10/6 έως 10/9). Αυτό ίσχυσε μέχρι και το 2013.

Τον Απρίλιο του 2014 το δημοτικό συμβούλιο με δήμαρχο τον κ. Μπουλέ σμίκρυνε το διάστημα από 15/6 έως μέχρι μια εβδομάδα πριν το άνοιγμα των σχολείων. Την απόφαση καταψήφισε ο σημερινός δήμαρχος Τάκης Λουκόπουλος αλλά και ο υποφαινόμενος. Αντίθετα την υπερψήφισε η δημοτική κοινότητα Ναυπάκτου (με πρόεδρο την κ. Ταραμπίκου). Παρών ψήφισε ο δημοτικός σύμβουλος κ. Γούλας. Οι υπόλοιποι παρόντες σύμβουλοι το υπερψήφισαν. Όλα αυτά μνημονεύονται και στην ανακοίνωση περί «ανοίγματος» που έδωσε στην δημοσιότητα ο αντιδήμαρχος κ. Κοτσανάς και αναρτήθηκε στους τοπικούς ιστότοπους και στον αντίστοιχο του δήμου Ναυπακτίας. Σε αυτήν αναφέρονται οι αποφάσεις 115 και 116 του 2014, του δημοτικού συμβουλίου. Με μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο, μπορούσε κανείς πριν πυροβολήσει, να ελέγξει το τι ακριβώς έχει συμβεί. Θα μπορούσες, Γιώργο, να το είχες αποφύγει αυτό το λάθος.

Οι εκπτώσεις λοιπόν άρχισαν από το καλοκαίρι του 2014 χωρίς την δική μας ευθύνη, και είναι ανακριβές το «φέτος αρχίσαμε τις εκπτώσεις».

Μετά από συζήτηση και με σχέδιο, οι αλλαγές στις παραλίες.

Η σημερινή δημοτική αρχή δεν κίνησε την διαδικασία της αλλαγής των αποφάσεων του 2014 (είναι χρονοβόρα η διαδικασία και απαιτεί αρκετές εγκρίσεις). Ο βασικός λόγος που δεν πήραμε νέα απόφαση, είναι το ότι θέλουμε να καταλήξουμε σε μια λύση με την μεγαλύτερη δυνατή κοινωνική συναίνεση. Επιθυμούμε να ανοίξουμε την συζήτηση για το θέμα, να συμμετέχουν σε αυτή οι χρήστες των παραλιών και οι καταστηματάρχες που δραστηριοποιούνται στις δύο παραλίες. Μια λύση αποδεκτή από το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας πρέπει επίσης να υποστηρίζεται και από αντίστοιχη κυκλοφοριακή μελέτη. Για να γίνουν όλα όπως πρέπει, αφήσαμε σε ισχύ την περσινή απόφαση και θα δρομολογήσουμε αυτά που αναφέρω παραπάνω ώστε να είμαστε προετοιμασμένοι για το καλοκαίρι του 2016. Δεν ξέρω που θα καταλήξει η συζήτηση, ξέρω όμως ότι τέτοιου είδους θέματα δεν λύνονται με υπεκφυγές αλλά απαιτούν καθαρές λύσεις. Περιμένω αγαπητέ Γιώργο να συμμετέχεις εσύ και πολλοί άλλοι στην συζήτηση, χωρίς προκαταλήψεις.

Δυο λόγια για το παρελθόν και την αλήθεια.

Όσο με αφορά σου λέω ότι θα συνεχίσω να υποστηρίζω την λογική της υπεράσπισης των ελεύθερων χώρων. Αυτό σημαίνει ότι εξακολουθώ να θεωρώ ότι μπορεί να αναπλαστεί συνολικά η παραλία του Γριμπόβου, για παράδειγμα, και να δώσει μια παραλιακή πλατεία από το ΞΕΝΙΑ μέχρι τα παζάρια, με πολλαπλές χρήσεις. Χώρους στάθμευσης, αθλητικές δράσεις, πολιτιστικές και άλλες. Όσο όμως δεν γίνεται συνολική ανάπλαση του χώρου και εξακολουθεί να υπάρχει δρόμος δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για μόνιμο «κλείσιμο». Αυτό ακριβώς έλεγε και το κείμενο που θυμάσαι ότι πιθανόν να έχεις υπογράψει, όπως λες, το 2005. Το παραθέτω παρακάτω.

«Θεωρούμε ότι οι παραλίες της πόλης, ελεύθερες για τους πεζούς μπορούν να διαμορφωθούν σε τεράστιες παραλιακές πλατείες που θα συγκεντρώνουν ποικίλες δραστηριότητες (αθλητικές, πολιτιστικές, εμπορικές κ.λ.π.). Σε συνδυασμό με την καθαρή θάλασσα που έχουμε ανάγκη μπορούν να συνεισφέρουν στην αλλαγή της καθημερινότητας μας.

Και επειδή δεν μπορούμε να παραπέμπουμε στο μέλλον τις αλλαγές που η κοινωνία μας χρειάζεται, ας ξεκινήσουμε σήμερα.

Ζητάμε από το Δημοτικό Συμβούλιο με απόφαση του να παραχωρήσει τις παραλίες της πόλης στους κατοίκους της. Δεν είναι δυνατόν επί δυόμισι μόνο μήνες το καλοκαίρι να ελευθερώνονται οι παραλίες από τα αυτοκίνητα. Παρ’ όλο που αυτό που δικαιούμαστε είναι η μόνιμη διαμόρφωση τους όπως περιγράφουμε πιο πάνω, άμεσα τουλάχιστον πρέπει να μείνουν ελεύθερες για τους πεζούς για πολύ μεγαλύτερο διάστημα (π.χ. από την 25^η Μαρτίου μέχρι τα παζάρια)».

Το αποτέλεσμα της παρέμβασης αυτής και με την δύναμη των εκατοντάδων υπογραφών, ήταν οι δυόμιση μήνες να γίνουν τρεις. Επίσης πετύχαμε, όταν τα αυτοκίνητα μπαίνουν στις παραλίες να μην κινούνται και στις δύο κατευθύνσεις, όπως γινόταν μέχρι το 2008, και οι παραλιακοί δρόμοι έγιναν μονόδρομοι. Ίσως κάποιοι τα έχουν ξεχάσει όλα αυτά. Είδες πόσο γρήγορα συνηθίζουμε στο καλύτερο; Δεν καταλαβαίνω, λοιπόν, Γιώργο γιατί στο άρθρο σου λες: « Κάποτε μάζευες υπογραφές για να κλείσουν οι παραλίες όλο το χρόνο.». Εγώ που τις μάζευα σου λέω ότι τις μαζεύαμε (μαζί με πολλούς άλλους) για να είναι ανοικτές στους πεζούς για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Παράλληλα προβάλαμε το ζητούμενο της γενικότερης ανάπλασης και αναβάθμισης των παραλιών, στο μέλλον. Προσπαθώ, όπως βλέπεις, να μένω σταθερός στις απόψεις μου, αν θεωρώ ότι έχω δίκιο.

Ο σχεδιασμός και η υλοποίηση.

Παρεμπιπτόντως, πρέπει να θυμίσω ότι είναι έτοιμη η μελέτη για την ανάπλαση του αλσυλλίου με πολιτιστικές και αθλητικές χρήσεις, μετά από συνεργασία του Λιμενικού Ταμείου, με τον τοπικό σύλλογο Αρχιτεκτόνων. Επίσης σήμερα που γράφω αυτές τις γραμμές η Τεχνική Υπηρεσία του δήμου ολοκλήρωσε την προμελέτη για τον χώρο των παζαριών που προβλέπει την ασφαλτόστρωσή του. Παράλληλα όπως ίσως ξέρεις στα πλαίσια της ανακατασκευής του ΞΕΝΙΑ, ζητάμε και την ανάπλαση των δρόμων που το περιβάλλουν. Κάποια πράγματα προχωράνε, παρ’ όλο που η οικονομική κατάσταση της χώρας και επομένως και του δήμου μας δεν είναι καθόλου καλή. Ελπίζω στα επόμενα χρόνια να έχουμε και τα χειροπιαστά αποτελέσματα.

Αγαπητέ Γιώργο. Ξέρεις πολύ καλά ότι η δημόσια διοίκηση στην Ελλάδα είναι πολύ αργή και συχνά αναποτελεσματική. Στα σαράντα χρόνια της μεταπολίτευσης πολλοί ήταν αυτοί που την έστησαν έτσι ώστε να λειτουργεί με αυτό τον τρόπο, χωρίς (ευτυχώς για μένα), την δική μου συναίνεση. Το «μαζί τα φάγαμε» ή το «όλοι μαζί στηρίζαμε» δεν με συμπεριλαμβάνει. Γι αυτό δικαιούμαι να προσπαθήσω να φέρω κάποια αποτελέσματα, ξεπερνώντας τις τρικλοποδιές. Τα βήματα θα είναι αργά, γιατί έτσι λειτουργούν οι μηχανισμοί της διοίκησης, εκτός κι αν … αλλάξουν συνολικά τα πράγματα στην χώρα μας.

Θα σου πω για παράδειγμα ότι μόλις πριν λίγες ημέρες δόθηκαν οι εγκρίσεις από τις αρμόδιες υπηρεσίες για να φύγει το δικέρατο τέρας του υποσταθμού της ΔΕΗ από την πλατεία Παπαχαραλάμπους. Σε παλαιότερη ανάρτησή σου, θεωρούσες ότι το είχα ξεχάσει. Απ’ ότι φαίνεται δεν το ξέχασα, για την ακρίβεια δεν το ξεχάσαμε – ως παράταξη -. Απλά αν θέλεις να είσαι αποτελεσματικός στην Ελληνική δημόσια διοίκηση πρέπει να είσαι επίμονος, μεθοδικός αλλά και υπομονετικός. Το ίδιο συμβαίνει και στο ΞΕΝΙΑ και αλλού. Θα σου πω άλλο ένα παράδειγμα. Η ένωση των δύο παραλιών έχει ένα εμπόδιο, που ξέχασαν να ξεπεράσουν πολλοί στο παρελθόν. Δεν υπάρχει οριοθέτηση του αιγιαλού και της παραλίας από το ΞΕΝΙΑ ως το Λιμάνι. Τώρα την υλοποιεί το Λιμενικό ταμείο, αλλά περιμένει τις απαραίτητες εγκρίσεις. Θα πάρει χρόνο, αλλά θα γίνει. Εξ άλλου και η πιο μεγάλη πορεία ξεκινά από ένα μικρό πρώτο βήμα. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τις παιδικές χαρές. Ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση της παρέμβασής μας και έχουμε στην διάθεσή μας (από πιστοποιημένη εταιρεία) έκθεση της κατάστασης στην οποία βρίσκονται. Τώρα περνάμε στην δεύτερη φάση που είναι η αντικατάσταση ή η επιδιόρθωσή τους ώστε να αποκτήσουν πιστοποιητικά ασφάλειας και νομιμότητας.

Θα κριθούμε όλοι από το αποτέλεσμα.

Αγαπητέ Γιώργο. Δεν μας εμποδίζει κανενός είδους ψηφοθηρικός αντίκτυπος, όπως αναφέρεις στην παρέμβασή σου. Μην ανησυχείς γι αυτό. Οι τρικλοποδιές από αλλού έρχονται. Δες και την προηγούμενη ανακοίνωση της Ενωτικής Πρωτοβουλίας για «την κατσίκα του γείτονα».

Είμαστε υποχρεωμένοι να μην διαψεύσουμε τις προσδοκίες των Ναυπακτίων. Θα το προσπαθήσουμε. Και θα κριθούμε από το αποτέλεσμα. Το ζητούμενο (για εμένα) είναι να μην παραδώσουμε τα όπλα, όσες δυσκολίες κι αν συναντήσουμε.

Πάντως την πρό(σ)κλησή σου για δημόσιο και ειλικρινή διάλογο την αποδέχομαι. Ελπίζω δε αυτός, από εδώ και πέρα, να γίνεται επί πραγματικών γεγονότων και χωρίς εμμονές και προκαταλήψεις, όπως και εσύ επιθυμείς. Επίσης δεν είναι άσχημο, καμιά φορά να τα λέμε και από κοντά. Θα αποφεύγαμε ίσως κάποιες ανακρίβειες.