Ένας Ναυπάκτιος ζωγράφος στην Κίνα | του Γιάννη Χαλάτση

Ο Wassili Lepanto (Βασίλης Λουκόπουλος) γεννήθηκε το 1940 στην Περδικόβρυση Ναυπάκτου. Οδηγήθηκε στην τέχνη μέσα από τις σπουδές του στην ποίηση και τη ζωγραφική. Η αρχαιότερη γερμανική πανεπιστημιακή πόλη της Χαϊδελβέργης έγινε η πόλη των σπουδών του. Εκεί, σπούδασε, από το 1964, Γερμανική Φιλολογία, Ιστορία, Ιστορία της Τέχνης και Φιλοσοφία.
Με τη ζωγραφική ασχολήθηκε τα τελευταία χρόνια και τα έργα του φιλοξενήθηκαν σε εκθέσεις στο Παρίσι, στη Βόννη, στη Βιέννη, στη Στουτγάρδη, στο Ελσίνκι, στην Αθήνα, στη Νέα Υόρκη, στη Γενεύη και στη Φλωρεντία συνέγραψε μια σειρά μελετών θεωρίας της τέχνης, όπως το μανιφέστο Τέχνη για τον Άνθρωπο ή για μια Οικολογική Τέχνη (1983), το καλλιτεχνικό ημερολόγιο Πρώιμη Άνοιξη (1993), το δοκίμιο Η ικανότητα και η Τέχνη (1991), ενώ επίσης δημοσίευσε επιστημονικές μελέτες. Η ζωγραφική, όπως είπε ο φιλόσοφος Hans-Georg Gadamer, αποτέλεσε για τον Wassili Lepanto μια νέα γέννηση. Έγινε ζωγράφος και διαπιστώθηκε πως ήταν γεννημένος για ζωγράφος.
Επίσης, ο Lepanto έχει αναπτύξει σημαντικές πολιτιστικές και πολιτικές δραστηριότητες στην Χαϊδελβέργη. Το 2009 ίδρυσε την πολιτιστική πρωτοβουλία Χαιδελβέργη, Φροντίδα και Διατήρηση ενάντια στην αλλοτρίωση από αρχιτεκτονικούς εκσυγχρονισμούς. Την ίδια χρονιά εκλέχτηκε δημοτικός σύμβουλος, ενώ το 2011 ήταν υποψήφιος βουλευτής στις εκλογές για τη Βουλή του κρατιδίου της Βάδης Βυρτεμβέργης.
Η έκθεση που φιλοξενήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη περιλάμβανε περισσότερα από 70 έργα μεγάλων διαστάσεων, που παρουσιάζουν, με ολοκληρωμένο και σαφή τρόπο, τον ζωγράφο στο ελληνικό κοινό. Φυσικά δεν λείπει από τα έργα του το οικολογικό φυσικό περιβάλλον της Ναυπακτίας.