της Χριστίνας Βασιλοπούλου, οικονομολόγου-φοροτεχνικού
Μου είπε κάποιος επιχειρηματίας: «Μα τί να κάνω; Εγώ εμπόριο κάνω και μάλιστα εμπορεύομαι είδος που δεν είναι πρώτης ανάγκης, ούτε καφέ, ούτε τυρόπιτες πουλάω. Ο άλλος πρώτα θα κοιτάξει να φάει και μετά θα έρθει σε εμένα να ψωνίσει». Η συζήτηση ξεκίνησε στο γραφείο μου, όταν ο συγκεκριμένος ήρθε με το κεφάλι σκυμμένο να μου πει ότι η αγορά δεν κινείται, ο τζίρος έχει πέσει.
Το θέμα είναι τί κάνεις; Επιλέγεις να είσαι με το κεφάλι σκυμμένο πάνω από έναν υπολογιστή στο μαγαζί σου και να «σκοτώνεις» την ώρα σου; Επιλέγεις να σταυρώνεις τα χέρια σου και ,επηρεασμένος και από την καταστροφολογία των μέσων μαζικής ενημέρωσης και τον αποπροσανατολισμό που πολλές φορές θέλουν να μας επιβάλλουν, να σκέφτεσαι ότι ήρθε το τέλος; Μήπως πρέπει να πιάσεις το Χριστόδουλο Ξηρό για να πάρεις τα τέσσερα εκατομμύρια; Ή μήπως σε ενδιαφέρει αν ο Τσίπρας είναι τελικά άθεος; Μα το είπες και μόνος σου «Δεν πουλάω είδος πρώτης ανάγκης». Αν μιλήσουμε με απλούς κανόνες marketing, γιατί αυτό που πουλάς δεν προσπαθείς να το κάνεις να φαίνεται απαραίτητο στον καταναλωτή; Σαν ένα είδος πρώτης ανάγκης. Γιατί δεν προσπαθείς να σκεφτείς πώς θα είσαι πρώτος στο μυαλό των καταναλωτών, γιατί στον υπολογιστή που «σκοτώνεις» την ώρα σου δεν ψάχνεις σχετικά με αυτό που εμπορεύεσαι. Να δεις πώς λειτουργούν αντίστοιχες αγορές σε άλλες πόλεις, στο εξωτερικό ή στο διαδίκτυο. Άλλωστε μην ξεχνάς ότι η αγορά πλέον είναι «ανοιχτή». Αυτό που εσύ πουλάς ο καταναλωτής μπορεί να το αγοράσει από όπου θέλει. Το θέμα είναι να θέλει εσένα. «Χτίσε» σχέσεις με τους πελάτες σου, φρόντισέ τους. Κάποτε το χρήμα έρεε , τώρα ο καταναλωτής θα σκεφτεί πού θα ξοδέψει έστω και το ένα ευρώ που μπορεί να του περισσεύει.
Χρειάζεται συνεχής προσπάθεια. Άλλωστε επιχειρηματίας είναι αυτός που προσπαθεί, που επιχειρεί. Τίποτα δεν είναι δεδομένο και προκαθορισμένο, το αποτέλεσμα της προσπάθειας δεν είναι ποτέ εγγυημένο. Ειδικά με τις σημερινές δύσκολες συνθήκες στις οποίες πρέπει οι επιχειρήσεις, ειδικά οι μικρομεσαίες, να συνεχίσουν να λειτουργούν. Αφού όλα γύρω μας αλλάζουν με πολύ γρήγορους ρυθμούς, πώς μπορείς εσύ να μένεις στα ίδια; Η μελαγχολία, η γκρίνια , η κατάθλιψη και η στενοχώρια δεν βοηθούν. Όσο κανείς μπορεί και έχει την ευκαιρία να προσπαθεί, να επιχειρεί, πρέπει να νιώθει τυχερός και ΖΩΝΤΑΝΟΣ.
65
1
0
0
ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΥ ΝΑ ΧΑΣΕΙΣ ΧΤΙΖΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Η ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΜΕ ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΠΡΑΓΜΑ.ΟΤΑΝ ΧΤΙΖΕΙΣ ΑΛΛΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ……..
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΡΙΑ ΟΛΗ Η ΑΓΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΧΤΗ…..