Η τελευταία ευκαιρία του Τσίπρα

του Γιώργου Ν. Τζογόπουλου*

Όταν ο Αλέξης Τσίπρας εξελέγη πρωθυπουργός τον Ιανουάριο του 2015, είχε μια εξαιρετική ευκαιρία. Όντας εντελώς νέο πρόσωπο στην πολιτική σκηνή με την υποστήριξη της ελληνικής κοινωνίας, έδινε υποσχέσεις για πάταξη της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής, ενώ θα μπορούσε να προχωρήσει άμεσα με μια μεταρρυθμιστική ατζέντα σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ. Αντί να κάνει τα παραπάνω, απέτυχε να αναγνωρίσει το πραγματικό πρόβλημα της οικονομίας, προκάλεσε οργή στους εταίρους του – ειδικά με την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος- και έδειχνε πως έβαζε το κομματικό συμφέρον πάνω από το εθνικό. Πιο σημαντικό όμως είναι το γεγονός ότι έφερε την Ελλάδα στο χείλος της καταστροφής με κλειστές τράπεζες και την ρευστότητα να τελειώνει.

Ο κ. Τσίπρας πλέον βρίσκεται μπροστά σε ένα δίλημμα. Είτε θα προτείνει και θα αποδεχτεί ένα δύσκολο πρόγραμμα στους εταίρους, είτε θα επιστρέψει την χώρα του στο εθνικό της νόμισμα. Ούτε οι Ευρωπαίοι, αλλά ούτε και οι Έλληνες μπλοφάρουν. Το σενάριο του Grexit υπάρχει πλέον στο τραπέζι. Η Ελλάδα ίσως αναγκαστεί να αφήσει και την Ευρωζώνη. Αυτό προβλέπει η συνθήκη της Λισσαβόνας για μια χώρα που δεν επιθυμεί να συμμετέχει στο ευρωσύστημα. Για αυτό άλλωστε θα πραγματοποιηθεί η Σύνοδος των 28 κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης την Κυριακή. Για να αποφασίσουν για το Ευρωπαϊκό μέλλον της Ελλάδας.

Ο κ. Τσίπρας έχει ήδη υποπέσει σε πολλά λάθη. Η απόρριψη προηγούμενων πακέτου προτάσεων για συμφωνία, σε συνάρτηση με την εμμονή του να αγνοεί το modus operandi της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να θεωρεί πως η Δημοκρατία είναι προνόμιο της χώρας του, αποτελούν αξιόλογα δείγματα για τα παραπάνω. Ωστόσο αυτή δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να ασχοληθούμε με το παρελθόν και να αναλύσουμε λάθος τακτικές. Ο έλληνας πρωθυπουργός έχει μια τελευταία ευκαιρία να συντάξει ένα πακέτο μεταρρυθμίσεων και να σώσει την χώρα. Η απόφασή του θα επηρεάσει τόσο αυτή τη γενιά, όσο και τις επόμενες.

Οι εσωτερικές αντιδράσεις στην παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ απέτρεψαν τον Τσίπρα να καταλήξει σε μια συμφωνία με τους δανειστές της Ελλάδας. Ωστόσο, αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι το τι χρειάζεται η χώρα και όχι το τι επιθυμεί ο πρωθυπουργός της. Ακόμα και ένα «κακό πακέτο» θα δώσει στην Ελλάδα την ευκαιρία να πάρει μια ανάσα. Να λύσει μεσοπρόθεσμα τα προβλήματά της και πιθανότατα να βελτιώσει τους όρους της συμφωνίας λίγο αργότερα. Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις θα ήταν καλύτερο να εφαρμοστούν εντός της ευρωζώνης, παρά εκτός αυτής. Τρίτες χώρες όπως η Κίνα και οι ΗΠΑ θα είναι προετοιμασμένες να επενδύσουν περισσότερο σε ένα περιβάλλον εντός ευρωζώνης. Η σταθερότητα της οικονομίας ακολούθως θα είναι εγγυημένη.

Μόνο ένας έχει τον τελευταίο λόγο. Αυτός είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Η ιστορία θα τον κρίνει.

* Ο Γιώργος Ν. Τζογόπουλος είναι δημοσιογράφος και το άρθρο του έχει δημοσιευτεί στην ιστοσελίδα http://chinaandgreece.com