του Larry Elliot – THE GUARDIAN –

 

Τη διαφορά μπορούν να κάνουν οκτώ μήνες. Ο ΣΥΡΙΖΑ ανήλθε στην εξουσία τον Ιανουάριο επάνω σε ένα κύμα ενθουσιασμού των ψηφοφόρων του. Γινόταν λόγος για ένα κόμμα που τάσσεται κατά της λιτότητας και που θα μπορούσε να σπάσει το καλούπι της πολιτικής που ακολουθούσε η Ευρώπη μετά τη μεγάλη ύφεση. Η πολιτική τάξη της Ευρώπης παρακολουθούσε με τρόμο. Ολόκληρη η ευφορία και το μεγαλύτερο μέρος του φόβου είχαν εξαφανιστεί μέχρι τις εκλογές της Κυριακής. Ο Αλέξης Τσίπρας τις κέρδισε, αλλά η συμμετοχή των ψηφοφόρων ήταν χαμηλή και η διάθεση κατηφής. Οι αγορές δεν ανησυχούν πια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποτελέσει το μοντέλο για μια πανευρωπαϊκή αντίδραση κατά της περικοπής των δημοσίων δαπανών ή ότι θα μπορούσε να πυροδοτήσει τη διάλυση της Ευρωζώνης εγκαταλείποντας το κοινό νόμισμα.

Στην πραγματικότητα οι επενδυτές δεν έχουν κανένα λόγο να ανησυχούν για την Ελλάδα, τουλάχιστον προς το παρόν. Ο Τσίπρας ανακάλυψε γρήγορα μετά την εκλογική νίκη του Ιανουαρίου ότι δεν μπορούσε να εκπληρώσει τις τρεις, ασυμβίβαστες μεταξύ τους, προεκλογικές του υποσχέσεις: να τερματίσει τη λιτότητα, να βάλει την οικονομία στον δρόμο της ανάκαμψης και να παραμείνει εντός του ευρώ. Πέτυχε μόνο έναν από αυτούς τους στόχους –την παραμονή στο ευρώ– αλλά με υψηλό τίμημα. Η νέα δόση αποπληθωριστικών πιέσεων που περιλαμβάνει το νέο ελληνικό πρόγραμμα θα εντείνει τη μεγάλη ύφεση της ελληνικής οικονομίας, παρόμοια με την ύφεση που βίωσαν οι ΗΠΑ και η Γερμανία τη δεκαετία του 1930. Παρ’ όλα αυτά, η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι μέλος της Ευρωζώνης, η οποία εξήλθε από την κρίση μωλωπισμένη αλλά ακέραιη.

Ο κ. Τσίπρας είναι βέβαιος ότι η επιτυχής αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος θα οδηγήσει στην ανακεφαλαιοποίηση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος με ευρωπαϊκούς πόρους, ότι θα επιτρέψει στην ΕΚΤ να αρχίσει να αγοράζει ελληνικά κρατικά ομόλογα και ότι θα ανοίξει τον δρόμο για την αναδιάρθρωση του ελληνικού δημοσίου χρέους. Το ΔΝΤ λέει ότι είναι απίθανο να ανακάμψει πλήρως η ελληνική οικονομία δίχως αναδιάρθρωση του χρέους. Ο κ. Τσίπρας θα αυξήσει την πίεση για αναδιάρθρωση του χρέους τώρα που διαθέτει νέα εντολή, υποστηρίζοντας ότι λιγότερο αυστηρά μέτρα λιτότητας θα επιταχύνουν την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, ωστόσο το επιχείρημα μάλλον δεν θα τύχει σημαντικής υποστήριξης από την Κομισιόν, την ΕΚΤ ή τη Γερμανία. Η Standard & Poor’s θεωρεί πως ένας τρόπος ώστε να επιστρέψουν οι επενδύσεις στην Ελλάδα είναι να απομακρυνθεί το φάσμα της αποχώρησης από το ευρώ μέσω της αναδιάρθρωσης χρέους και μέτρων που θα υποστηρίξουν την απασχόληση. Ο κίνδυνος είναι ότι η λιτότητα θα συνεχιστεί και ότι η αναδιάρθρωση χρέους θα είναι πολύ λιγότερο γενναιόδωρη απ’ όσο ελπίζει ο κ. Τσίπρας. Θα πρέπει να υπάρξει μια ανέλπιστα ισχυρή ανάκαμψη ώστε να πετύχει η Ελλάδα τους στόχους για μείωση του ελλείμματος. Το πιθανό αποτέλεσμα είναι ότι δεν θα τα καταφέρει, προκαλώντας νέες πιέσεις για επιπλέον μέτρα λιτότητας. Η Ελλάδα θα επιστρέψει σύντομα στα πρωτοσέλιδα, αλλά για κακό λόγο. Θα γίνει συζήτηση για τέταρτη διάσωση και για έξοδο από το ευρώ εάν δεν υπάρξει η διάσωση. Οι εκλογές ολοκληρώθηκαν. Η κρίση όχι.

 

πηγή: «Καθημερινή» – έντυπη έκδοση

 
 

Αφήστε το σχόλιό σας

Το email σας δεν θα δημοσιευτεί.