Ο λαός «τραγούδι» θέλει…

του Θάνου Ασημάκη, πολιτευτή Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών Φωκίδας – αποφοίτου Οικονομικής & Περιφερειακής Ανάπτυξης Παντείου Πανεπιστημίου

Άκουσα τυχαία προ ημερών τη γνωστή επιτυχία του Στράτου Διονυσίου «Ο λαός τραγούδι θέλει», ενώ έκανα κάποιες δουλείες στο σπίτι και το ρεφρέν του, μου έφερε στο μυαλό τις συνήθειες μας σαν Έλληνες. Θέλουμε να πηγαίνουμε στα μπουζούκια και να μας τραγουδούν επιτυχίες, να φλερτάρουμε και να μας «τραγουδούν» γλυκόλογα, να πηγαίνουμε στη δουλειά και να μας «τραγουδούν» πόσο καλοί είμαστε και πόση αύξηση θα πάρουμε, να περπατάμε στην παραλία και να μας «τραγουδάει» η θάλασσα και γενικά να μας «τραγουδούν» στα αφτιά μας ωραία λόγια. Ωραία λόγια για να ξεχνάμε το άγχος, τις υποχρεώσεις και τα προβλήματα. Να ζούμε ξέγνοιαστοι χωρίς σκοτούρες.

Έτσι οι γνωστές ατάκες όλα αυτά τα χρόνια ήταν του στυλ: Ακούς εκεί δόσεις για το αυτοκίνητο. Άσε μωρέ τον άλλο μήνα τώρα θα πάω ένα ΣΚ στους Δελφούς με το γκομενάκι, θα πάω να κάνω και το σκι μου, να φάω και το κοντοσούβλι μου, να πιώ και καναδυό ουϊσκάκια. Να πληρώσω φόρους; Γιατί, τους τους χρωστάω; Παιδεία είναι αυτή; 300€ μαύρα έδωσα για ιδιαίτερα! Υγεία είναι αυτή; 400€ φακελάκι έδωσα για το χειρουργείο! Στο ζητήσανε; Όχι απλά να ένας γνωστός μου είχε πάει, δεν έδωσε και δεν τον προσέξανε!!!

Αυτό το τραγούδι μάλλον άκουσαν και οι πολιτικοί και είπαν να το εφαρμόσουν: Πορεία οι γιατροί γιατί θέλουν αυξήσεις; Δώσε τους κάτι να γυρίσουν στα νοσοκομεία γιατί ο κόσμος δεν θέλει να ακούει για προβλήματα. Θέλουν και προσλήψεις προσωπικού; Δώσε λίγο παραπάνω αύξηση και θα το ξεχάσουν!!!! Καταλήψεις οι μαθητές γιατί δεν τους αρέσει το εκπαιδευτικό σύστημα; Μείωσε τα εξεταζόμενα μαθήματα για εισαγωγή στο πανεπιστήμιο γιατί σε καναδυό χρόνια θα μας ψηφίσουν. Είναι πολλή η ύλη; Μείωσε την και αυτή. Θα διαβάζουν λιγότερα και θα καταλαβαίνουν και λιγότερα!!! Οι Δεητζήδες απειλούν ότι θα κατεβάσουν τους διακόπτες εάν δεν πάρουν αύξηση; Γρήγορα δώσε τους ό,τι θέλουν γιατί θα έχουμε πολύ γκρίνια, εκλογές πλησιάζουν δεν είναι ώρα να χάσω την έδρα έχω και δάνειο και πιστωτικές να πληρώσω για τη γούνα της γυναίκας. Ούτως ή άλλως στο λογαριασμό της ΔΕΗ θα περάσει η αύξηση!!!

Μάθαν λοιπόν και αυτοί να «τραγουδάνε» ωραία τραγούδια, για να κερδίζουν την έδρα τους ή τη διακυβέρνηση και να διοικούν με αυτό τον τρόπο. Από τους παλιούς πέρναγε αυτή η συνήθεια στους νέους. Νέους πολιτικούς, νέες κυβερνήσεις. Αναμασούσανε τη ίδια μουσική με διαφορετικούς στίχους. Ωραίοι τίτλοι, με ευκολομνημόνευτους στίχους, τραγούδια σουξεδάκια της μιας σαιζόν.

Υποσχέσεις που δεν μπορούσαν να κρατήσουν ή το έκαναν για να επανεκλεγούν. Μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να κάνουν αλλά δεν έκαναν γιατί είχαν πολιτικό κόστος. Διακυβέρνηση με βάση τις δημοσκοπήσεις και πόσο αρέσει ο τρόπος στους πολίτες. (Αρέσει που είμαι μαχητικός στα κανάλια.) Εξαγγελίες με το σύστημα του λαγού, πρώτα λέμε κάτι πολύ βαρύ, κατά προτίμηση όχι αυτός που παίρνει την τελική απόφαση και μετά τα επίσημα χείλη λένε κάτι λιγότερο και το τραγούδι αρέσει στο λαό….

Και ενώ μέχρι το τέλος της εβδομάδας, αρχή της επόμενης θα συμφωνεί η κυβέρνηση με τους θεσμούς στα ίδια και χειρότερα μέτρα από αυτά που ζητούσε η τρόικα, θα βγαίνουν και θα «τραγουδάνε»: Γλιτώσαμε το 23% στον τουρισμό, γλιτώσαμε την αύξηση του ΦΠΑ στο Αιγαίο, μειώσαμε τους συντελεστές του ΦΠΑ (αν και θα εισπράξουμε 1 δις παραπάνω), διαπραγματευτήκαμε σκληρά, εμείς προτείναμε τα δικά μας μέτρα, πετύχαμε την απομείωση του χρέους (αν και ήταν συμφωνημένο από εποχής Παπανδρέου το 2011 με το PSI, ότι θα επανεξεταζόταν το χρέος στη λήξη του προγράμματος και εάν δεν ήταν βιώσιμο θα το ξανακουρεύαν). Το άλλο τραγούδι που είχε γίνει και σουξέ, πέρασε ξεχάστηκε. Δεν θα πούνε πως όχι μόνο δεν θα παίρνανε νέα μέτρα και θα καταργούσαν τα παλιά, αλλά θα καταργούσαν το ΕΝΦΙΑ, θα αυξάναν τον κατώτατο μισθό, θα επαναφέραν την 13 και 14 σύνταξη και πολλά πολλά άλλα…