Την ώρα που η Τοπική Αυτοδιοίκηση σε πολλές πόλεις της Ελλάδας έχει κάνει άλματα στην ανάπτυξη του Ιαματικού τουρισμού και των υπηρεσιών υγείας, εμείς στην Ναύπακτο κοιμόμαστε. Όποιος έχει έρθει σε επαφή με τέτοια εμπειρία είναι σε θέση να γνωρίζει ότι πολλές πόλεις ζουν κυριολεκτικά από την παροχή υπηρεσιών υγείας και ιαματικού τουρισμού και εξαιτίας τέτοιων επενδύσεων η Τοπική Αυτοδιοίκηση εξασφαλίζει σημαντικά έσοδα.

Δυστυχώς όμως η Ναυπακτία αν και διαθέτει μία ανεκτίμητη πηγή πλούτου τα Λουτρά Στάχτης, δεν έχει κατορθώσει μέχρι σήμερα να πετύχει ούτε τα αυτονόητα.
Να αναγνωρίσει την Ιαματική Πηγή και να εξασφαλίσει τις διεθνείς πιστοποιήσεις που απαιτούνται, για να γίνει η περιοχή μας τόπος προορισμού και να προσελκύει πακέτα τουριστών που ενδιαφέρονται για λουτροθεραπεία και αγορά άλλων υπηρεσιών υγείας.

Πρίν χρόνια ο δήμαρχος Πυλλήνης Μπουλές συζητούσε και σχεδίαζε την αξιοποίηση της πηγής. Δημιούργησε το δικό του μύθο, κάτι σαν το Ξενία της ορεινής Ναυπακτίας (όπως εύστοχα συνδύασε ο Β. Καρανικόλας σε πρωινή εκπομπή του). Μετά από μερικές τετραετίες «πολιτικής αξιοποίησης» της πηγής και μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, η σημερινή κατάσταση είναι η ίδια όπως το 1964. Αν προσπαθήσει κανείς να δει την ωμή πραγματικότητα πέρα από τα μεγάλα λόγια και τις φρούδες υποσχέσεις, αυτό που αντικρίζει κανείς από τα γίδια που υπάρχουν στον χώρο των 100 περίπου στρεμμάτων, είναι η απαξίωση και η εγκατάλειψη. Απουσιάζουν τα σχέδια, οι υποδομές, η οργάνωση, οι δημόσιες σχέσεις, η έγνοια και η αγάπη για τον τόπο που διαθέτει σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα όπως για παράδειγμα το βιοκλίμα μαζί με την υπόλοιπη ορεινή Ναυπακτία. Μεταξύ της ανικανότητας και της αδιαφάνειας δεν αναγνωρίσαμε ΑΚΟΜΗ στην Ελλάδα (αλλά και διεθνώς) τον ιαματικό μας πλούτο. Αν φροντίζαμε εδώ και χρόνια να διαμορφώσουμε ένα σχέδιο για τον τουρισμό που θα υπηρετούσαμε με συνέπεια και θα είχε και την ανάλογη συνέχεια, θα ήμασταν διαφορετικά. Από την άλλη στο όνομα της «πολιτικής επικοινωνίας» και των προσωπικών χειρισμών (για το μεγάλο θέμα του Τουρισμού), σπαταλούνται –ακόμη- χρήματα χωρίς αποτέλεσμα.

Ο Μπουλές σαν δήμαρχος Πυλλήνης επί οκταετία, είχε όλες τις δυνατότητες να διαμορφώσει τις υποδομές και να προσφέρει εξειδικευμένο τουριστικό προϊόν επενδύοντας στον ιαματικό και ιατρικό τουρισμό μετατρέποντας τη Σίμου σε κέντρο. Αντ’ αυτού ακόμη και σήμερα διαθέτει 1.000.000 ευρώ για μία μελέτη σχεδίου ανάπτυξης (;) για τη Σίμου των 33 μονίμων κατοίκων!! Κάτι αντίστοιχο με το καφενείο των 50 τετραγωνικών στη Σίμου που στοίχισε 500.000 ευρώ. Δηλαδή 10.000 το τετραγωνικό!! Ουέ….

Δεν ασχολήθηκε όμως ποτέ με σοβαρότητα και σχέδιο. Άφησε την ευκαιρία να χαθεί παρά τα τεράστια κονδύλια που διατέθηκαν τα πλούσια χρόνια. Αντί αυτού επένδυσε μέσω της Αναπτυξιακής σε έναν τουρισμό χαμηλού κόστους με ενοικιαζόμενα δωμάτια, καφενεία και ταβέρνες και έτσι η ανάπτυξη της περιοχής μας συνεχίστηκε συνδυάζοντας χαμηλή ποιότητα υπηρεσιών με υψηλές τιμές, παραοικονομία, φοροδιαφυγή και μαύρη εργασία. Αυτό είναι και το τελικό αποτέλεσμα της δράσης της Αναπτυξιακής.

Ας ελπίσουμε ότι οι ανάγκες που προκαλεί σήμερα η βαθειά οικονομική κρίση και η τεράστια απώλεια εισοδημάτων θα μας ξυπνήσει Πολιτικά και Οικονομικά από τον ανέμελο εφησυχασμό και θα μας ενεργοποιήσει στην εκ βάθρων ανασυγκρότηση κάθε παραγωγικού μοντέλου μακριά από πρόσωπα, σκοπιμότητες και αδιαφάνεια.

Πολίτες Εν Δράσει