Αρχίζει η επανάσταση
αρπάζω το φραπέ μου
βουλιάζω αγωνιωδώς
μέσα στον καναπέ μου
Πατάω το τηλεκοντρόλ
με προσμονή και πόνο
στο τραπεζάκι μου μπροστά
τα πόδια μου απλώνω
Έχω οργή, έχω θυμό
ξέρω που θα τα βγάλω
καλά που έχω πολύ καφέ
σε σεϊκερ μεγάλο
Να σου προβάλλει ο Πρετεντέ
να σου κι Όλγα Τρέμη
και στο λαιμό η φλέβα μου
από τα νεύρα τρέμει
Αρχίζω τις απανωτές
τις χριστοπαναγίες
επικαλούμαι άγιους
αγίες και οσίες
Λακέδες των αφεντικών
βρωμοδημοσιογράφοι
ξέρει ο λαός το ρόλο σας
στ αρχίδια του σας γράφει
Κι εσείς κωλοπολιτικοί
λαμόγια, λωποδύτες
σας πνίγω με τα χέρια μου
προδότες και αλήτες
Πίνω τις τζούρες βιαστικά
και τον αφρό ρουφάω
τελειώνει το δελτίο πια
πάω και κατουράω
Με σύγχυσαν οι πούστηδες
αντε από κει , ΑΜΑΝ!
γυρνάω στον ΑΝΤΕΝΝΑ πια
έχει Σουλεϊμάν
Ναι ρε θα δω και τούρκικο
λίγο να ξεχαστώ
κατασκοπεύω τον εχθρό
είναι πατριωτικό
Τελείωσε το σίριαλ
μου μένει η αγωνία
θα επικρατήσει η Χουρέμ
στην αυτοκρατορία;
Με τα πολλά ενύσταξα
το μάτι μου βαραίνει
ας κοιμηθώ με μια ευχή:
«η Ελλάδα δεν πεθαίνει»!
Έκανα επανάσταση
και πάλι στο σαλόνι
την έσωσα τη χώρα μου
«Γυναίκα!! Το σεντόνι…»
