Ένα παλιό και ξεχασμένο έθιμο αναβίωσαν οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Δάφνης, τα Λαζάρια. Έχοντας στα καλαθάκια τους λουλούδια και τα «Λαζαράκια» (παραδοσιακό νηστίσιμο αρτοπαρασκεύασμα), που είχαν φτιάξει οι ίδιοι στο σχολείο την προηγούμενη μέρα, γύρισαν του δρόμους του χωριού λέγοντας τα κάλαντα του Λαζάρου:

«Πού ‘σαι Λάζαρε, πού είναι η φωνή σου;

Που σε γύρευε η μάνα κι η αδερφή σου.

Ήμουνα στη γη, στη γη βαθιά χωμένος

κι από τους εχθρούς, εχθρούς λησμονημένος.

Βάγια, βάγια των Βαγιών τρώνε ψάρι και κολιό

και την άλλη Κυριακή ψήνουν το παχύ τ’ αρνί.»

Share on Facebook0Tweet about this on TwitterShare on Google+0Email this to someone
 
 

Αφήστε το σχόλιό σας

Το email σας δεν θα δημοσιευτεί.