Χρ.Δημόπουλος: «Ας προσπαθήσουμε να αφιερώσουμε όσο περισσότερο χρόνο μπορούμε στα παιδιά!»

Πρόκειται για ένα από τα πιο αγαπητά και αναγνωρίσιμα πρόσωπα, καθώς μέσα από την μακροβιότερη παιδική εκπομπή της ελληνικής τηλεόρασης «Ουράνιο Τόξο», κατάφερε να κερδίσει τις καρδιές όλων μας, μικρών και μεγάλων. Ο συγγραφέας και παρουσιαστής Χρήστος Δημόπουλος, με αφορμή την παρουσία του στη Ναύπακτο, μιλά στο LepantoMag.gr και μοιράζεται μαζί μας συγκινητικές στιγμές από την επαφή του με τα παιδιά και όχι μόνο. Δεν παραλείπει βέβαια να σχολιάσει και τις δραματικές αλλαγές που βιώνει η κοινωνία σήμερα, σημειώνοντας ωστόσο πως τα παιδιά δε φταίνε σε κάτι και θα πρέπει από την πλευρά μας να προσπαθούμε να τους αφιερώνουμε όσο περισσότερο χρόνο μπορούμε.

Σπουδές στην Αρχιτεκτονική, τις Γραφικές Τέχνες και τη Δραματική Σχολή, αλλά τελικά σας κέρδισε η τηλεόραση. Πώς προέκυψε το «Ουράνιο Τόξο» στη ζωή σας;

Λίγο-πολύ από τύχη, όπως άλλωστε και τα περισσότερα πράγματα στη ζωή! Έχοντας ήδη αλλάξει τρία-τέσσερα επαγγέλματα, προσλήφθηκα στην ΕΡΤ ως εκφωνητής. Από το 1982 ως το 1986 έλεγα ειδήσεις στο ραδιόφωνο. Το 1986, με φώναξαν από την τηλεόραση για να παρουσιάσω την εκπομπή ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ που θα ξεκινούσε τότε ζωντανά για πρώτη φορά. Δέχτηκα και από τότε ξεκίνησε η πρώτη περίοδος του Ουράνιου Τόξου που διήρκεσε ως το 1990, οποτε και παραιτήθηκα από την ΕΡΤ. Επανήλθα το 2001, ως εξωτερικός συνεργάτης και για 12 χρόνια παρουσίαζα και πάλι την εκπομπή. Σύνολο 15 χρονια!

Πού πιστεύετε ότι οφείλεται η τεράστια επιτυχία της εκπομπής σας και η μεγάλη χρονική διάρκεια ζωής της; Καθώς ως γνωστόν ξεκίνησε να προβάλλεται το 1986.

Πιστεύω πως τα παιδιά καταλαβαίνουν ποιον έχουν απέναντί τους. Εγώ πάντα τα κοιτούσα στα μάτια και τους μιλούσα ως ίσος προς ίσον. Αυτό εκτιμήθηκε. Άλλωστε, ήταν μια εκπομπή που γινόταν πάνω απ’ όλα με αγάπη. Αυτή είναι η συνταγή της επιτυχίας. Μπορεί να μην είχαμε πολλά τεχνικά μέσα ή μεγάλα κονδύλια, αλλά όλοι εμείς στην ΕΡΤ είχαμε μεγάλο μεράκι για την εκπομπή.

Σας έχει τύχει παιδιά που παρακολουθούσαν την εκπομπή σας τα πρώτα χρόνια προβολής της, να έρχονται σήμερα και να σας συναντούν με τα δικά τους παιδιά; Τί σας λένε και ποια τα συναισθήματά σας;

Πολλές φορές κι αυτό είναι πολύ συγκινητικό. Σε μια από τις τελευταίες εκπομπές διάβασα ένα γράμμα που μου έστειλε μια κυρία. Δεν το έγραψε τώρα. Ήταν ένα γράμμα που ήθελε να μου στείλει όταν ήταν παιδί και το οποίο βρήκε ξεχασμένο σε κάποιο συρτάρι της, μετά από χρόνια. Μου το έστειλε με καθυστέρηση 25 χρόνων! Ομολογώ ότι μόλις το διάβασα μου ήρθαν δάκρυα στα μάτια…

Αν σας ζητούσα να μου εντοπίσετε τις διαφορές μεταξύ των παιδιών του 1986 και του σήμερα, ποιες θα ήταν αυτές;

Τα τελευταία χρόνια βιώνουμε δραματικές αλλαγές στην κοινωνία. Η κρίση δεν άφησε ανεπηρέαστα τα παιδιά. Όσο κι αν εμείς μπορεί να το προσπερνάμε, τα παιδιά βιώνουν την κρίση και καταλαβαίνουν πολλά περισσότερα απ’ όσα νομίζουμε. Αυτό που εγώ έβλεπα στα παιδιά που φιλοξενούσα στην εκπομπή ήταν η μοναξιά τους κι η ανάγκη για επικοινωνία. Είναι φυσικό στις σημερινές συνθήκες ή να δουλεύουν κι οι δυο γονείς για να τα φέρουν βόλτα και να απουσιάζουν συνεχώς, ή κάποιος να είναι άνεργος και να κουβαλάει στο σπίτι όλη τη δυστυχία και την κατάθλιψη. Προς Θεού, όμως, τα παιδιά δεν φταίνε σε τίποτε. Ας προσπαθησουμε να τους αφιερώσουμε όσο περισσότερο χρόνο μπορούμε κι ας φροντίσουμε ο χρόνος μαζί τους να είναι και ποιοτικός!

Γιατί πιστεύετε ότι στην ελληνική τηλεόραση δεν υπάρχουν πλέον παιδικές εκπομπές;

Αυτό αναρωτιέμαι κι εγώ. Όσο για τα ιδιωτικά κανάλια, δεν μου κάνει εντύπωση. Οι παιδικές εκπομπές είναι κατεξοχήν υπόθεση της δημόσιας τηλεόρασης. Κι είναι γεγονός ότι, τα τελευταία χρόνια, το ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ ήταν η μοναδική ελληνική εκπομπή για παιδιά. Αυτό για μένα ήταν απαράδεκτο. Τώρα, βέβαια, με τις εξελίξεις στο χώρο, τα πράγματα είναι ακόμη πολύ θολά. Ελπίζω η νέα Δημόσια Τηλεόραση, όταν λειτουργήσει κανονικά, να μεριμνήσει και για ποιοτικό ελληνικό πρόγραμμα για παιδιά και νέους.

Πώς οδηγηθήκατε στη συγγραφή βιβλίων;

Πάντα μ’ άρεσε το γράψιμο. Είναι μια μοναχική ενασχόληση που σου επιτρέπει να ισορροπείς ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό, να ταξιδεύεις. Και τώρα που δεν έχω δουλειά, είναι ό,τι καλύτερο για να συνεχίσω να νιώθω τη χαρά της δημιουργίας!

Τα παιδιά σήμερα, ενδιαφέρονται για τα βιβλία ή προτιμούν τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια;

Τα σημερινά παιδιά είναι η γενιά της οθόνης αφής! Με ένα κινητό ή ένα τάμπλετ στο χέρι, μιλούν τη γλώσσα του θαυμαστού καινούργιου κόσμου που τους παραδίδουμε! Εκ πρώτης όψεως, πολύ δύσκολα ένα βιβλίο θα αντικαταστήσει τις πολύχρομες, τρισδιάστατες, εντυπωσιακές εικόνες του υπολογιστή ή της τηλεόρασης. Είναι όμως τόσο απαραίτητο και σημαντικό να στρέψουμε τα παιδιά μας στο διάβασμα! Να τους δείξουμε πως μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου μπορούν να ταξιδέψουν σε τόπους πιο μαγικούς και πιο συναρπαστικούς από αυτούς που τους σερβίρει η οθόνη, η όποια οθόνη! Κι εγώ, μέσα από το ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ, προέτρεπα τα παιδιά στο διάβασμα, τους πρότεινα βιβλία, καλούσα συγγραφείς αλλά και παιδιά και μοιραζόμασταν τις εμπειρίες μας για το βιβλίο!

Μέσα από την εκπομπή σας όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και μέσα από τα βιβλία σας, ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να περάσετε; Και για να το θέσω λίγο διαφορετικά, τί θα θέλατε να αποκομίσουν τα παιδιά ανοίγοντας κάποιο από τα βιβλία σας;

Εγώ δεν είμαι δάσκαλος, ούτε παιδαγωγός. Δεν θέλω να περάσω μηνύματα. Θέλω απλώς να πω στα παιδιά να μην χάσουν τη φαντασία τους, να μη χάσουν τη δημιουργικότητά τους, να μην γίνουν σαν κι εμάς! Πώς θα το κάνουν αυτό; Κλείνοντας την τηλεόραση κι ανοίγοντας ένα βιβλίο. Παρατώντας την παιχνιδομηχανή και πιάνοντας στα χέρια τους ένα κομμάτι χαρτί κι ένα ψαλίδι. Απλά πράγματα.

Θα ήθελα να μοιραστείτε μαζί μας την πιο συγκινητική για εσάς στιγμή από την επαφή σας με τα παιδιά όλα αυτά τα χρόνια.

Είναι πάρα πολλές, όπως μπορείτε να φανταστείτε. Αλλά δεν θα ξεχάσω το γράμμα που μου έγραψε κάποτε ένα μικρό παιδί και μου έγραφε: «Εμένα οι γονείς μου έχουν χωρίσει, αλλά όποτε σας βλέπω, το ξεχνάω»…

* Ο συγγραφέας και παρουσιαστής, Χρήστος Δημόπουλος, το απόγευμα της Δευτέρας, 4 Νοεμβρίου, στις 18:00, θα βρίσκεται στο βιβλιοπωλείο «Νικολάου» όπου θα απασχολήσει δημιουργικά τα παιδιά με κατασκευές από το «Ουράνιο Τόξο».

500