Ναύπακτος: Αυτή είναι η μελέτη για την προβλήτα του λιμανιού

Η Ναύπακτος ζητά πρόσβαση στη θάλασσα, και το Λιμενικό Ταμείο του δήμου είναι πολύ κοντά στο να παρουσιάσει μία πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση. Εδώ και καιρό, με βάση και την απόφαση που έχει πάρει, εκπονείται μία μελέτη η οποία έχει δύο βασικούς άξονες. Ο ένας έχει να κάνει με τη δημιουργία μιας προβλήτας στην οποία θα μπορούν να δένουν σκάφοι, πράγμα άγνωστο σήμερα στην πόλη, και ο άλλος, το πώς το λιμάνι θα προστατευθεί από τις ήδη πολλές φθορές που έχει υποστεί. Η δεύτερη παράμετρος μάλιστα είναι αυτή που ενδεχομένως να ξεκλειδώσει πιο εύκολα και το «οκ» της αρχαιολογίας προκειμένου να δημιουργηθεί μια υποδομή  προβλήτας ανοιχτά του λιμανιού. Με λίγα λόγια, κι όπως λέει ο λαός, «με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια».

Η εταιρεία «Θαλάσσια Ενεργειακά Συστήματα ΑΕ» η οποία έχει αναλάβει και τη μελέτη αυτού του διπλού επί της ουσίας έργου, είναι πλέον έτοιμη να παρουσιάσει τις προτάσεις της, κάτι που όπως λένε οι πληροφορίες της «Ν» αναμένεται να συμβεί άμεσα. Πριν όμως γίνει αυτό, ως εφημερίδα, καταφέραμε να εξασφαλίσουμε κάποιες αποκλειστικές πληροφορίες για το τι θα περιλαμβάνει το έργο, όπως και κάποια πρώτα σχέδια της προτεινόμενης κατασκευής. Η ομάδα του Αντώνη Δασκαλάκη, Δρ Ναυπηγός Μηχ/γος και Θαλάσσιος Μηχανικός, έχει ολοκληρώσει το έργο, βάζοντας μέσω αυτού και το βασικό στόχο των παρεμβάσεων, όπως άλλωστε περιεγράφηκαν και στην απόφαση του Ταμείου. «Σκοπός του είναι να καταδείξει τις δυνατότητες ανάπτυξης του παραλιακού μετώπου της πόλης της Ναυπάκτου με τρόπο που να προσιδιάζει στον χαρακτήρα της πόλης, στην ιστορία της και στα ιστορικά λιμενόκαστρα της».

Διπλός στόχος

Το έργο χωροθετείται εξωτερικά του λιμανιού,  και επιδιώκει να δώσει λύση και στο πρόβλημα της διεξόδου της πόλης προς τη θάλασσα, να την καταστήσει επί της ουσίας προσβάσιμη από αυτή. Ο σχεδιασμός του έργου επηρεάζεται βέβαια από πολλούς παράγοντες, δηλαδή από τις συνήθεις συνθήκες που επηρεάζουν ένα θαλάσσιο έργο, όπως οι καιρικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή, η βυθομετρία της, τα γενικότερα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά της, στοιχεία που στη μελέτη αναπτύσσονται αναλυτικά. Για την αναγκαιότητά του τα πολλά λόγια περιττεύουν, από όποια σκοπιά κι αν το δει κανείς. Τόσο δηλαδή από αυτή της δημιουργίας υποδομών που επιτρέπουν το δέσιμο σκαφών, όσο και από αυτή της άμεσης παρέμβασης για τη σωτηρία του λιμανιού. Και το τελευταίο δεν είναι υπερβολή. Οι επιχωματώσεις του, καθώς και οι σπηλαιώσεις είναι δύο πολύ σημαντικά ζητήματα που χρίζουν αντιμετώπισης, κι αν το Ταμείο καταφέρει να τα αντιμετωπίσει, φτιάχνοντας παράλληλα και μια προβλήτα σκαφών, τότε θα έχει επιτευχθεί το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα.

Η μελέτη παρουσιάζει ένα συνολικό πλαίσιο προτάσεων εξηγώντας για την κάθε μία ποια τα προτερήματα και ποια τα μειονεκτήματά της. Αφού περνά από τη μία στην άλλη καταλήγει στην πλέον ενδεδειγμένη για την περίπτωση του λιμανιού της Ναυπάκτου, που δεν είναι άλλη από αυτή που σε προφορικό επίπεδο έχουμε ήδη ακούσει, δηλαδή αυτή της πλωτής κατασκευής. Αυτή άλλωστε έχει και θετικές περιβαλλοντικές συνέπειες, αλλά και σχετικά χαμηλό κόστος.

Οι προβλήτες επί εδραζομένων πασσάλων, όπως ονομάζεται η συγκεκριμένη υποδομή,  αποτελούν μια σημαντική λύση ιδιαίτερα σε εφαρμογές στον παράκτιο χώρο και εντός της ζώνης θραύσης των κυματισμών. Βασικό πλεονέκτημά τους είναι το γεγονός ότι οι πάσσαλοι δεν παρουσιάζουν καμιά ουσιώδη επιφάνεια ενάντια στους κυματισμούς, το νερό κυκλοφορεί ελεύθερα και ανεμπόδιστα, επομένως δεν υπάρχουν επιπτώσεις στον εγγύς και ευρύτερο παράκτιο χώρο. Η πρόταση προσπαθεί να εξυπηρετήσει μια σειρά από σκοπούς, όπως η δημιουργία υποδομών για την προσέγγιση σκαφών μεγάλου μεγέθους, που θα μπορούν μάλιστα να μένουν ημέρες κι όχι απλώς να σταματούν. Παράλληλα η πρόταση επιχειρεί να μην κρύβει το κάστρο του λιμανιού, καθώς και να δημιουργεί τις προϋποθέσεις προστασίας των ιστορικών μνημείων από τα καιρικά φαινόμενα.

Το σχήμα της

Η προβλήτα που προτείνεται έχει εναλλακτικές διάταξης, με πιο ισχυρή από όλες αυτή σε σχήμα «Γ», όπως φαίνεται και στην εικόνα, δημιουργώντας  χώρο που επιτρέπει την προσέγγιση και τον ελλιμενισμό σκαφών τόσο στην εσωτερική όσο και στην εξωτερική πλευρά. Επιδίωξη του μελετητή είναι, όπως αναφέραμε και πιο πάνω, να μην προκαλεί οπτική ρύπανση στο χώρο, αλλά αντιθέτως μέσω αυτής της κατασκευής να τονίζει τον επιβλητικό του χαρακτήρα. Στα συν της πρότασης και το ότι η υποδομή αυτή είναι πλήρως αφαιρετή χωρίς καμία μόνιμη παραμόρφωση είτε του παράκτιου, είτε του θαλάσσιου χώρου.

Βασικό επιχείρημα για την πρόταση είναι το ότι έρχεται να κουμπώσει επί της ουσίας πάνω στο έργο, που με τη σειρά του θα επιχειρήσει να σταματήσει τη μεταφορά ιζημάτων, άρα και τη συνέχιση της επιχωμάτωσης του λιμανιού. «Σχεδιαστικά η Ναύπακτος με αυτές τις κατασκευές θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια σύγχρονη Βενετία, με τα θαλάσσια της μονοπάτια να αποτελούν καθρέφτισμα των αντίστοιχων υδάτινων μονοπατιών της Βενετίας. Ο συνειρμός με τα Ενετικά κάστρα της Ναυπάκτου είναι εμφανής», αναφέρει χαρακτηριστικά η μελέτη.

Τι θα περιλαμβάνει το κατάστρωμα

Περιγράφοντας το κείμενο της μελέτης το τι θα περιλαμβάνει το κατάστρωμα της προβλήτας κάνει λόγο για δέστρες σκαφών διατεταγμένες σε τρόπο που να εξυπηρετείται μεγάλο εύρος μεγεθών σκαφών (έως 30 μέτρα) , μιλά για πυροσβεστικές φωλιές, σύμφωνα με τις απαιτήσεις της ΠΟΥ, αναφέρει ακόμα ιστούς φωτισμού, καθώς και μονάδες τροφοδοσίας των σκαφών με νερό και ηλεκτρικό ρεύμα. Βασικό της χαρακτηριστικό το ότι μπορεί να είναι προσεγγίσιμη και από τις δύο πλευρές, ενώ κρίνεται κατάλληλη και για να ελλιμενίσει μικρά Ferries σε μια μελλοντική σύνδεση της Ναυπάκτου με τις απέναντι ακτές ή από περιηγητικά σκάφη που μπορούν να δρομολογηθούν στην περιοχή. Μια ειδική χρήση που εξετάζεται ακόμα είναι η δημιουργία υδατοδρομίου και η σύνδεση της Ναυπάκτου με τις γραμμές των υδροπλάνων που, αργά μεν, αλλά σταθερά, αρχίζουν να αναπτύσσονται.

Αυτά αναφέρει στα βασικότερά της σημεία η μελέτη, την οποία η «Ν» σήμερα σε αποκλειστικότητα σας παρουσιάζει, και η οποία θα αναπτυχθεί σε όλο της το εύρος το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Δεν πρόκειται για εύκολο έργο, μιας και έχει να περάσει δύο πολύ σημαντικούς σκοπέλους. Ο ένας είναι η έγκριση της αρχαιολογίας, και ο δεύτερος, ο τρόπος χρηματοδότησής του. Επί του τελευταίου για την ώρα ουδείς μπορεί να μιλήσει με ασφάλεια για το ποσό που μιλάμε, άρα ούτε και για το από πού θα βρεθούν τα χρήματα. Καθώς άλλο είναι να απαιτηθούν 200.000, ενδεικτική τιμή, τα οποία και ο ίδιος ο δήμος μπορεί να βγάλει από τα ταμεία του, κι άλλο να ζητηθούν τα διπλάσια και τα τριπλάσια, εκεί όπου μάλλον φαντάζει μονόδρομος η ένταξή του σε κάποιο πρόγραμμα.

Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για ένα αρκετά σημαντικό έργο στο οποίο κατά κοινή ομολογία ο δήμος θα πρέπει να επενδύσει, βάζοντάς το αρκετά ψηλά στις προτεραιότητές του. Σε δηλώσεις του κατά το παρελθόν ο πρόεδρος του Ταμείου Αντώνης Φράγκος έχει υποστηρίξει ότι τόσο ο ίδιος, όσο και η δημοτική αρχή, το έχουν εντάξει στην κατηγορία των μεγάλων στοιχημάτων. Ο ίδιος, όσες φορές του ετέθη ως ζήτημα, ξεκαθαρίζει ότι το πιστεύει ως έργο, κι ότι με το τέλος της θητείας του η Ναύπακτος θα έχει ένα διαφορετικό λιμάνι από αυτό που ξέραμε έως σήμερα. Εδώ είμαστε λοιπόν… για να το δούμε.

Πηγή: Εφημερίδα Ναυπακτία Press, lepantortv.gr