Μπαίνοντας στο καφενείο βρήκα τον φίλο μου τον Άρη (παλιός ποντικός και αυτός) και πριν προλάβω να τον καλημερίσω αλαφιασμένος με έπιασε από το μπράτσο και με έβαλε να καθίσω στο τραπέζι κοντά στη τζαμαρία μακριά από τους υπόλοιπους, δήθεν και καλά να βλέπουμε το καράβι, μήπως δέσει και δεν το πάρουμε χαμπάρι.
Χωρίς πολλά πολλά με ρώτησε με νόημα αν έμαθα τι έγινε με τον Νικόλα τον ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ. Τον «έκοψε» και αυτόν λέει η επιτροπή σοφών του Τάκη από υποψήφιο στο κεντρικό παρότι έχει γίνει συμφωνία σε κεντρικό επίπεδο με τον Στάθη, αλλά επειδή δεν τους έκλεινε ένα τοπικό δέχτηκαν κοντινό του συγγενή για υποψήφιο. Τον πίκραναν τον Νίκο μας πολύ, είναι να σκάσει έμαθα. Αυτός ήθελε με όλη του την ψυχή να βοηθήσει τον Τάκη και αυτοί τον πέταξαν έξω με τις κλωτσιές λες και είναι κανένας τελευταίος.
Αμ αυτά είδε και εκείνος ο έρμος ο Παντελής και πήγε κατευθείαν στο Θανάση. Ούτε να κοιτάξει κατά την μεριά του Τάκη που έχει πάρει ψηλά τον αμανέ και κλείνει πόρτες στα μούτρα σε όσους δεν ικανοποιούν τα γούστα της επιτροπή σοφών, η οποία επιτροπή δεν κατάφερε ποτέ σε όλες τις προηγούμενες αναμετρήσεις να ξεκολλήσει από την τελευταία θέση.

Άντε και ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ Α έπιασε κάβο (και δεν είναι δίπορτος, αλλά παλιός και αυτός εδώ στα μέρη). Χαιρετώ τον φίλο μου τον Άρη, παίρνω τα τσιγάρα μου και βγαίνω. Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ Α έσκαψε ελαφριά την προβλήτα με την πόρτα του και να σου ο φίλος μου ο Νικόλας έρχεται να τον παραλάβω.

Ο Γεροποντικός της Πλατείας Λιμένος