Νέα πνοή για το Αλσύλλιο του Γριμπόβου – Παρουσιάστηκε η μελέτη των Αρχιτεκτόνων [φωτο]

Αναπτυξιακή πνοή μέσα από μία καλαίσθητη χωροθέτηση δραστηριοτήτων πολιτισμού, αναψυχής και αθλητισμού δίνει η μελέτη που παρουσίασε η ομάδα του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων για το χώρο του Αλσυλλίου του Γριμπόβου. Σημειώνεται πως η συγκεκριμένη ομάδα του Συλλόγου που αποτελείται από τους Μαρία Σταμάτη, Δημήτρη Γαβριηλίδη, Θάνο Υφαντή και Αυγή Χατζηπέτρου ανέλαβε να παρουσιάσει τη μελέτη της για το συγκεκριμένο σημείο της πόλης της Ναυπάκτου, μετά από πρόταση του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου με στόχο να αλλάξει ο κοινόχρηστος αυτός χώρος και να αποτελέσει σημείο αναφοράς για πολίτες και επισκέπτες.

Παρόντες, μεταξύ άλλων, στην παρουσίαση που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα συνεδρίασεων του «Ξενία» ο Δήμαρχος Ναυπακτίας Τάκης Λουκόπουλος, ο πρόεδρος του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Αντώνης Φράγκος, ο δημοτικός σύμβουλος και πρόεδρος της 1ης ΓΕΝ Αιτωλοακαρνανίας Χρήστος Σαλαμούρας, οι δημοτικοί σύμβουλοι Ντίνος Τσουκαλάς και Βασίλης Πατσαούρας, ο πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Ναυπάκτου Νίκος Πλούμης, το μέλος της Δημοτικής Κοινότητας Κώστας Κακούρας, ο πρόεδρος του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Γιάννης Κοργιαλάς καθώς και μέλη των Συλλόγων Αρχιτεκτόνων και Μηχανικών.

Το λόγο αρχικώς έλαβαν ο πρόεδρος του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου και ο πρόεδρος του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων, με τον δεύτερο να περιγράφει την υπάρχουσα κατάσταση του Αλσυλλίου και τις στοχεύσεις της μελέτης.  Στη συνέχεια ακολούθησε η ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα παρουσίαση της μελέτης μέσα από φωτογραφίες και βίντεο σε ρεαλιστική απεικόνιση από την ομάδα των Αρχιτεκτόνων.

Εκείνο που τονίστηκε από τους Αρχιτέκτονες ήταν καταρχάς η βασική επιδίωξη του σχεδιασμού της ανάπλασης. Όπως σημειώθηκε αυτή ήταν «η διαμόρφωση ενός οργανωμένου χώρου που θα έχει ενεργή συμμετοχή στην καθημερινή ζωή των κατοίκων της πόλης. Έγινε προσπάθεια επαναπροσδιορισμού της ταυτότητας του αλσυλλίου με τρόπο ώστε να δημιουργηθεί ένας υπαίθριος χώρος πρασίνου ικανός να υποδεχτεί ένα σύνολο πολλαπλών δραστηριοτήτων: πάρκο, χώροι άθλησης ,αναψυκτήριο, παιχνιδότοπος, υπαίθριο θέατρο για πολιτισμικά δρώμενα και εκδηλώσεις, περιπατητικές διαδρομές και στάσεις θέασης«.

Οι Αρχιτέκτονες ανέφεραν επίσης: «Ένας από τους κύριους στόχους της μελέτης ήταν η κατάλληλη σύνδεση όλων των διαφορετικών δραστηριοτήτων του αλσυλλίου, διατηρώντας την χωρική και λειτουργική αυτονομία τους αλλά ταυτόχρονα αναπτύσσοντας έναν συνεχή διάλογο ανάμεσα στον επισκέπτη και στις επιμέρους χρήσεις. Για το σκοπό αυτό δημιουργήθηκε μια κύρια χάραξη που αναπτύσσεται με ελεύθερο σχήμα κατά μήκος του χώρου η οποία λειτουργεί ως στοιχείο ένωσης των διαφορετικών λειτουργιών και χρήσεων. Η βασική αυτή χάραξη αποτελεί μια περιπατητική διαδρομή μεγάλου πλάτους, ώστε να είναι ανεμπόδιστη από την ταυτόχρονη προσπέλαση πεζών και ποδηλάτων, πάνω στην οποία αναπτύσσονται περιοχές στάσης και θέασης με την δημιουργία κατάλληλων διαμορφωμένων καθισμάτων. Κάθετα στη κεντρική χάραξη δημιουργούνται δευτερεύουσες χαράξεις – πορείες που βοηθούν στην κίνηση των επισκεπτών και οργανώνουν τον χώρο. Προκειμένου να ενισχυθεί και να διαφοροποιηθεί η βασική πορεία προτείνεται η χρήση ξύλινων στοιχείων – επιφανειών κατά μήκος της χάραξης που εναλλάσσονται και στις τρεις διαστάσεις  στο χώρο δημιουργώντας μια εικόνα συνέχειας και αλληλουχίας«.

Σύμφωνα με τη μελέτη, στη δυτική είσοδο του αλσυλλίου και στη νότια όψη του αναψυκτηρίου προς τη θάλασσα αναπτύσσεται ένα στέγαστρο με ξύλινες περσίδες οι οποίες σταδιακά ακολουθούν και ενώνονται σε μια πορεία. Παράλληλα με την διαδρομή δημιουργούνται καθίσματα από τις αυξομειώσεις του πλάτους και του ύψους του μονοπατιού.

Υπαίθρια καθιστικά αναπτύσσονται διάσπαρτα μέσα στο αλσύλλιο. Λόγω της μορφής τους μπορούν να παρομοιαστούν με ‘εξωστρεφείς αγκαλιές’ γύρω από τον κορμό των δέντρων. Το κάθισμα κατασκευάζεται από ξύλινες σανίδες οι οποίες στερεώνονται σε προκατασκευασμένο καλούπι από εμφανές μπετόν, το οποίο δημιουργεί την βάση και την πλάτη του καθιστικού.

Διασχίζοντας το αλσύλλιο από δυτικά προς ανατολικά συναντάμε ένα διαμορφωμένο χώρο παιχνιδιού δίπλα από το αναψυκτήριο , οπτικά ελεγχόμενος αλλά ως μια ανεξάρτητη λειτουργική ενότητα.

Ιδιαίτερο στοιχείο της μελέτης αποτελεί το υφιστάμενο τρεχούμενο νερό που καταλήγει στη θάλασσα. Εκμεταλλευόμενοι αυτό το φυσικό στοιχείο δροσισμού, διαμορφώνουμε ένα κανάλι από μπετό με ελεύθερό καμπυλοειδή σχηματισμό, εκατέρωθεν του οποίου μπορεί κάποιος να καθίσει και να απολαύσει την αίσθηση επαφής με το υγρό στοιχείο.

Αναλυτικά οι δραστηριότητες που αναπτύσσονται είναι:

• Αναψυκτήριο
• Παιχνιδότοπος
• Ξύλινη εξέδρα-προβλητα για τα σκάφη
• 2 γήπεδα beach volley
• Ειδικα διαμορφωμένος χώρος -πίστα για ποδήλατα και skate-board
• Υπαίθριο θέατρο – θερινός κινηματογράφος

Ταυτόχρονα με τις επιμέρους και συγκεκριμένες θεματικές ενότητες το σύνολο του αλσυλλίου διαμορφώνεται με σκοπό τη συνολική αξιοποίηση της έκτασης του και την προσφορά ποικιλίας αναγνώσεων από τους επισκέπτες του. Ο επισκέπτης μπορεί να ακολουθήσει μικρότερα περιπατητικά μονοπάτια, να σταθεί στα ειδικά διαμορφωμένα παγκάκια ανάμεσα στα δέντρα απολαμβάνοντας τις σκιερές επιφάνειες που δημιουργούν τα φυλλώματα, να εκμεταλλευτεί το θαλάσσιο μέτωπο και την ακτή και να ανακαλύψει τέλος τις πολλαπλές και διαφορετικές οπτικές φυγές που του προσφέρονται απλόχερα.

Αναμφισβήτητα πρόκειται για μία εξαιρετικού ενδιαφέροντος μελέτη που αλλάζει άρδην τη φιλοσοφία των κοινόχρηστων χώρων όπως τους γνωρίζουμε έως σήμερα στην πόλη της Ναυπάκτου. Το ερώτημα που τίθεται σχετίζεται με το πότε η μελέτη αυτή θα γίνει πραγματικότητα προσφέροντας σε κατοίκους και επισκέπτες επιτέλους έναν ελεύθερο χώρο για τις καθημερινές τους δραστηριότητες. Προς το παρόν ωστόσο, τα εύσημα δικαιωματικά ανήκουν στο Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο για την πρωτοβουλία και τη σύμπραξή του με το Σύλλογο Αρχιτεκτόνων και ιδιαίτερα στην ομάδα που ανέλαβε τη μελέτη.

1810