Πανηγύρισε η Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Βομβοκούς Ναυπάκτου [φωτο]

Το Σάββατο 29 Αυγούστου πανηγύρισε η Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Βομβοκούς Ναυπάκτου. Πρόκειται για μια ιστορική Μονή που είναι πολύ αγαπητή στους Ναυπακτίους, που συρρέουν στην πανήγυρή της. Είναι παρά πολλοί αυτοί που θυμούνται ότι πριν κάποιες δεκαετίες ανηφόριζαν στο Μοναστήρι με τα πόδια από την Ναύπακτο και από γειτονικά χωριά.

Στόν Εσπερινό χοροστάτησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος και συμμετείχαν πολλοί Ιερείς και οι δύο Διάκονοι της Μητροπόλεως, οι Μοναχές της Μονής και της Ιεράς Μονής Γοργοεπηκόου. Έψαλαν οι ιεροψάλτες Βασίλειος Λιούτας, Κώστας Καμζέλας, Χρήστος Παρασκευάς, Χρήστος Τσόλκας, Ευθύμιος Γκρίζης κ.ά. Παρίσταντο οι Αρχές του τόπου, ο Δήμαρχος Ναυπακτίας κ. Παναγιώτης Λουκόπουλος, Αντιδήμαρχοι του Δήμου, ο πολιτευτής κ. Χρήστος Παΐσιος, ο νέος Αστυνομικός Διοικητής Ναυπάκτου κ. Παναγιώτης Κυρίτσης, και πλήθος πολύ προσκυνητών. Μετά την ακολουθία του εσπερινού, που τελέσθηκε μέσα στο βυζαντινό καθολικό της Μονής, ακολούθησε λιτανεία και αρτοκλασία στο προαύλιο της Ι. Μονής.

Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμά του, με αφορμή το έγκλημα της αποκεφαλίσεως του Τιμίου Προδρόμου από έναν εμπαθή ηγέτη που ελέγχθηκε από τον Τίμιο Πρόδρομο με την φράση «ουκ έξεστί σοι έχειν την γυναίκα του αδελφού σου» (Μαρκ. στ”, 18), μίλησε για τον νόμο της συνειδήσεως, του Μωϋσέως και της Χάριτος. Είπε ότι και τότε και σήμερα υπάρχουν σε διάφορες αναλογίες δύο παραδόσεις και δύο στάσεις ζωής. Είναι εκείνοι που στην ζωή τους έχουν ως σύνθημα «πάντα μοι έξεστιν», ότι μπορούν να κάνουν τα πάντα, ότι έχουν ελευθερία να κινούνται σύμφωνα με τα πάθη τους, χωρίς να τηρούν τον νόμο του Θεού ούτε και τις παραδόσεις του τόπου, δηλαδή όπως έκανε ο Ηρώδης. Είναι και εκείνοι που έχουν ως αρχή το «ουκ έξεστιν», δηλαδή θέτουν περιορισμούς, σέβονται τον νόμο του Θεού, τους κανόνες και τους νόμους, τις παραδόσεις, όπως δίδασκε ο Τίμιος Πρόδρομος. Ο Σεβασμιώτατος υπογράμμισε την ανάγκη τόσο ο λαός, όσο και κυρίως οι ηγέτες, να τηρούν και να εφαρμόζουν τους νόμους του Θεού, της Πολιτείας, της συνειδήσεως, τις παραδόσεις.

Την κυριώνυμο ημέρα ο Σεβασμιώτατος μίλησε για την δύναμη που είχε φωνή του Τιμίου Προδρόμου, δύναμη να διδάσκη, να οδηγεί τον λαό στην μετάνοια και να ελέγχη ακόμη και τους άρχοντες. Είπε ότι η δύναμη αυτή οφείλεται στην ζωή, την σιωπή και την έμπνευση της προσευχής της ερήμου, μέσα στην οποία μεγάλωσε ο Τίμιος Πρόδρομος και έλαβε την Χάρη του Θεού. Ομίλησε για την αξία της ερήμου που έχει έναν δυνατό λόγο, ένα μυστήριο. Κάλεσε τέλος τον λαό να αναζητά και να ζή και σήμερα την ζωή της ερήμου, που μας είναι τόσο απαραίτητη. Δηλαδή την έρημο από λογισμούς, την έρημο από φαντασίες, την έρημο της καρδιάς από τα πάθη, δηλαδή την απάθεια, δια της εξομολογήσεως, την έρημο του νού δια της αφιερώσεώς του στον Θεό.

Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε όσους βοήθησαν στην τέλεση της πανηγύρεως, κυρίως δε την ηγουμένη Ειρήνη Μοναχή και την συνοδεία της που δίνουν ζωή στο Μοναστήρι, το κρατούν ανοικτό για τους προσκυνητές, οι οποίοι έρχονται για να στηριχθούν και να βοηθηθούν στην ζωή τους.