Έτσι θρηνούν οι κορυφαίοι Έλληνες σκιτσογράφοι για τα θύματα του Charlie Hebdo

Κορυφαία Γαλλίδα σκιτσογράφος έγραφε χθες στο twitter μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στο Charlie Hebdo «Πως μπορώ να πάρω το μολύβι και να σκιτσάρω σήμερα;» Σκιτσογράφοι ανά τον κόσμο, σκιτσογράφοι που ασχολούνται με θέματα της επικαιρότητας που κλαίνε και προκαλούν συγκλονισμένοι από χθες βιώνουν ένα είδος πένθους για όσα έγιναν στο Παρίσι.

Οι Έλληνες σκιτσογράφοι  φυσικά συμμετέχουν σε αυτό το πένθος στο κλίμα του παγκόσμου Je Suis Charlie.

O Δημήτρης Χαντζόπουλος μιλά για τους ανθρώπους του μολυβιού και της γόμας.

Ο Ανδρέας Πετρουλάκης δείχνει τον λαβωμένο σκιτσογράφο να συνεχίσει να σκιτσάρει με το αίμα του.

Ο Ηλιας Μακρής δείχνει τους 4 ατρόμητους, δαιμονικούς σκιτσογράφους να γίνονται δεκτοί στον Παράδεισο.

Μάλιστα ο Ανδρέας Πετρουλάκης έγραψε και ένα κείμενο στο protagon όπου μεταξύ άλλων αναφέρει: «Όσο και αν φαίνεται παράξενο, οι σκιτσογράφοι και οι τζιχαντιστές έχουν μία σημαντική ομοιότητα. Κινούνται και οι δύο σε έναν κόσμο φαντασιακό. Η επίσης σημαντική διαφορά τους είναι ότι ο φαντασιακός κόσμος των σκιτσογράφων είναι προϊόν της ανθρώπινης διανόησης και έχει μόνιμη κοσμική αναφορά ενώ ο κόσμος των φανατικών ισλαμιστών είναι ένας εξωκόσμιος φαντασιακός Παράδεισος, στον οποίο και μόνο απολογούνται. Οι δύο αυτοί κόσμοι μπορούν να συνομιλήσουν όσο μπορεί να επικοινωνήσει ένα πενάκι με ένα καλάσνικοφ. Το σκίτσο είναι το άτακτο παιδί του διαφωτισμού, ενώ ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός είναι το χαϊδεμένο παιδί του σκοταδισμού.»

Και συνεχίζει παρακάτω: «Οι Γάλλοι σκιτσογράφοι που χάθηκαν χτες δεν τους είχαν φοβηθεί. Οι σκιτσογράφοι σε όλη την Ευρώπη έχουν πλημμυρίσει σήμερα τον Τύπο και το διαδίκτυο με τολμηρά σκίτσα, απαντήσεις στον φόβο. Επίσης είναι κρίσιμο να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας και τη διακριτική μας ικανότητα. Τα θύματα των ισλαμοφασιστών είναι ήρωες της Δημοκρατίας και του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού και δεν πρέπει να τα χαρίσουμε στους ακροδεξιούς της χώρας μας και της Ευρώπης. Πρέπει να έχουμε πάντα κατά νου ότι δεν μιλούμε για τους Μουσουλμανικούς λαούς αλλά για μία φανατική ισλαμική μειοψηφία με πρώτα θύματα και στόχους τους μετριοπαθείς Μουσουλμάνους. Οι συνάδελφοι που δολοφονήθηκαν χτες αυτό το γνώριζαν πολύ καλά. Στο στόχαστρό τους είχαν πάντα τους φανατικούς θρησκόληπτους όλων των θρησκειών και όχι λαούς ή θρησκείες.»