Δ. Κωνσταντόπουλος: “Διευθυντικά στελέχη της εκπαίδευσης με ταυτότητα ΣΥΡΙΖΑ»

Διαβλαστε όλη την ανακοίνωση του υπεύθυνου ΚΤΕ Παιδείας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Δημήτρη Κωνσταντόπουλου:

ΔΙΕΥΘΥΝΤΙΚΆ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΜΕ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΣΥΡΙΖΑ

Συνεχίζονται οι διαδικασίες για την επιλογή των Διευθυντικών Στελεχών της Εκπαίδευσης από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Μετά τη δημαγωγική διαδικασία ψηφοφορίας – αξιολόγησης με τη συμμετοχή των Διευθυντών και Υποδιευθυντών των σχολικών μονάδων και την παγκόσμια πρωτοτυπία της, ακολουθεί η φάση της αξιολογικής διαδικασίας της Συνέντευξης, από το Περιφερειακό Συμβούλιο Επιλογής. Μια διαδικασία άκρως υποτιμητική, γιατί μεταξύ άλλων, οι Περιφερειακοί Διευθυντές που επέλεξε η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας έχουν λιγότερα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα, από αυτούς τους οποίους καλούνται να κρίνουν.

Ταυτόχρονα, είναι και προσχηματική, αφού τα συμβούλια καλούνται είτε να επικυρώσουν την πολυδιαφημιζόμενη «εκφρασμένη» βούληση των εκπαιδευτικών, είτε να ανατρέψουν αποτυπωμένες πλειοψηφίες του 70%, κατά το δοκούν βεβαίως της κομματικής γραμμής.

Η όλη διαδικασία αποτελεί ουσιαστικά το αποκορύφωμα της τιμωρίας των στελεχών της εκπαίδευσης που είτε είχαν εμπειρία διοίκησης, είτε απέκτησαν επιπλέον επιστημονικά προσόντα. Τούτο διότι η θητεία στη θέση Διευθυντών Σχολικών μονάδων και Διευθυντών εκπαίδευσης μοριοδοτείται με 0,50 μόρια με όριο τα 2 μόρια και τα πτυχία, μεταπτυχιακά και διδακτορικά με 6,50 μόρια, ενώ ταυτόχρονα η απλή παραμονή στην τάξη μοριοδοτείται προκλητικά με 1 μόριο και με όριο τα 11 μόρια.

Το γεγονός αυτό αποκαλύπτει το μέγεθος της αποστροφής της ηγετικής ομάδας του Υπουργείου Παιδείας προς την επαγγελματική ανάπτυξη και εξέλιξη των εκπαιδευτικών, αλλά και την προφανή σκοπιμότητα κομματικοποίησης της εκπαίδευσης που υπηρετούν.

Η αποδόμηση της διοίκησης της εκπαίδευσης έχει φέρει καταστροφικά αποτελέσματα, από την ανικανότητα των Περιφερειακών Διευθυντών να διαχειριστούν τα κενά και τα πλεονάσματα των εκπαιδευτικών και την ανικανότητα των «χρυσά-αμειβόμενων» κομματικών συμβούλων της πολιτικής ηγεσίας να κάνουν στοιχειώδη εκπαιδευτικό προγραμματισμό, έως τους Υπουργούς που αιωρούνται μεταξύ ιδεοληψίας και πραγματικότητας.

Αυτό το χάος στην οργάνωση το πληρώνουν ακριβά οι Έλληνες μαθητές και οι γονείς τους , το πληρώνει η ελληνική εκπαίδευση και η ελληνική κοινωνία στο σύνολο της.

20