Η ομιλία του Δ. Κωνσταντόπουλου στην Επιτροπή Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Φίλες και Φίλοι,

Η σημερινή συνεδρίαση είναι μια ξεχωριστή διαδικασία, γιατί είναι ζωτικής σημασίας οι αποφάσεις που θα παρθούν από εμάς για το κόμμα και την παράταξή μας. Γι’αυτό ο καθένας ας αποτάξει το εγώ και στη θέση του να αναδείξει το εμείς.

Φτάσαμε σε μονοψήφια ποσοστά και τούτο οφείλεται στο ότι:

Πρώτον, δεν μπορέσαμε να αναδείξουμε την ιστορική αλήθεια της ιδιαίτερης συμβολής μας στο να μείνει η χώρα όρθια, θυσιάσαμε το κόμμα και την παράταξή μας και σήμερα γεύονται τους καρπούς αυτής της επιτυχίας άλλοι πολιτικοί σχηματισμοί.

Δεύτερον, δεν αναδείξαμε τη συμβολή μας και τις επιτυχίες μας ως ΠΑΣΟΚ. Δεν δώσαμε στον ελληνικό λαό να καταλάβει για ποιό λόγο ήταν αναγκαίες οι μεγάλες θυσίες του και πού πήγαν οι θυσίες του. Τα προνόμια που εμείς δώσαμε στη μεσαία τάξη ξεχάστηκαν μονομιάς.  Αλλά χωρίς να του εξηγήσουμε τί συμβαίνει και πού βρισκόταν η χώρα, αρχίσαμε τις περικοπές τις οποίες ένιωσε ως τιμωρία. Μπήκαμε στη διαδικασία μνημονιακής και αντιμνημονιακής αντίληψης, χωρίς ο κόσμος να αντιλαμβάνεται το λόγο.

Φυσικά το ΠΑΣΟΚ έσωσε τη χώρα, αλλά διαλυθήκαμε ως Κόμμα και ως Παράταξη. Φτάσαμε σήμερα εδώ σε ποσοστά μονοψήφια που ουδείς μπορούσε να φανταστεί. Το ΠΑΣΟΚ ηττήθηκε στις εκλογές και πλήρωσε τη διαχείριση της κρίσης. Δεν πείσαμε τον κόσμο πως ό,τι κάναμε το κάναμε για να σωθεί η χώρα από τη χρεοκοπία.

Το ΠΑΣΟΚ πλήρωσε τη συμμετοχή του στην Κυβέρνηση και τη διαφθορά στελεχών του. Η περίοδος της συγκυβέρνησης ήταν αναγκαία για τη χώρα και επιβαλλόταν από τις συνθήκες. Αυτό όμως δεν έγινε κτήμα των ψηφοφόρων μας.

Η συγκυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία ήταν καταστροφική για την παράταξή μας και έχει γραφτεί αρνητικά στο υποσυνείδητο των μελών της παράταξης. Δεν καταφέραμε να έχουμε εικόνα διακριτών ρόλων από τη Νέα Δημοκρατία, η οποία απ’ότι φάνηκε στάθηκε όρθια πληρώνοντας το μάρμαρο μόνο το ΠΑΣΟΚ.

Εμείς που την αφήσαμε στο απυρόβλητο και δεν της ζητήσαμε τις ευθύνες που της αναλογούσαν το 2009. Πήραμε το φορτίο μόνοι μας και ιδού το αποτέλεσμα.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Σήμερα πρέπει να δούμε την επόμενη ημέρα χωρίς φοβικό σύνδρομο και εσωστρέφεια, καθώς και μικρομεγαλισμό διότι αυτοί που συνετέλεσαν και φτάσαμε εδώ έφυγαν, πέρασαν το ΡΟΥΒΙΚΩΝΑ και έγιναν αντιμνημονιακοί στο ΣΥΡΙΖΑ.

Άλλοι, αφού ξέχασαν τις μεγάλες ευθύνες τους, μας κατήγγειλαν και έφτιαξαν δικό τους /προσωποπαγές κόμμα. Για ποιο λόγο; Για να σώσουν το πολιτικό τους κουφάρι. Η διάσπαση της παράταξης από τον Γιώργο Παπανδρέου δημιούργησε διχασμό στη βάση και απαξία για την παράταξη.

Το αποτέλεσμα ήταν ότι εμείς μείναμε να δίνουμε τη μάχη με ή χωρίς ευθύνες,  με τη βοήθεια φίλων συντρόφων από τη δημοκρατική παράταξη και καταφέραμε μέσα στην πιο δύσκολη συγκυρία να μείνουμε όρθιοι. Πήγαμε στις ευρωεκλογές και πήραμε με την ΕΛΙΑ 8,5% και στις εθνικές εκλογές σχεδόν 5%. Αυτή είναι η αλήθεια.

Τώρα, σήμερα, τι κάνουμε;

Σήμερα, πρέπει κατά τη γνώμη μου να πάμε σε μια ανοιχτή πρόσκληση σε όλο το δημοκρατικό κόσμο να μας στηρίξει ξανά – γιατί εμείς είμαστε η κεντροαριστερά στην Ελλάδα και οι εκφραστές της Ευρωπαικής Σοσιαλδημοκρατίας.

Αλλά πώς; Με έργα κι όχι με λόγια.

Με επανασφυρηλάτηση των σχέσεών μας με τη βάση – από γειτονιά σε γειτονιά να τους πείσουμε πρώτα να μας δουν και μετά να μας ακούσουν. Να μας αφουγκραστούν οι σύντροφοί μας αλλά και ιδιαίτερα η νέα γενιά.

Πώς θα τους πείσουμε ; Λέγοντας την αλήθεια για το πώς φτάσαμε εδώ.

Επισημαίνοντας ότι πάνω από όλα είναι η ενότητα και η παράταξη. Ότι πάμε σ’ένα συνέδριο πολιτικό – αξιακό – προγραμματικό. Στο οποίο θα αναδείξουμε τί θέλουμε, τί προσδοκούμε τί προτείνουμε και εκεί θα λύσουμε τις όποιες διαφορές μας. Ποιό είναι το όραμά μας και η προοπτική της πατρίδας και των πολιτών που εμείς καλούμαστε να εγγυηθούμε. Σ’αυτό το συνέδριο πρέπει να φτάσουμε πολιτικά – αξιακά – συντροφικά – χωρίς διχασμούς.

Ο Πρόεδρος αναγνώρισε τις ευθύνες που του αναλογούν, τώρα όμως θα πρέπει να υπάρξει από όλους Αυτοκριτική. Να οικοδομήσουμε σχέσεις εμπιστοσύνης ξανά με την κοινωνία. Να μπορούμε και πάλι να απευθυνόμαστε σε αυτήν χωρίς ευθύνες που σήμερα αδίκως μας καταλογίζουν. Να γίνει λοιπόν απενοχοποίηση του Κόμματος και της Παράταξης.

Χρειάζεται ξεκάθαρο πολιτικό στίγμα και καινούργιος πολιτικός λόγος ώστε να είμαστε η φωνή της Σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα. Να αποτάξουμε τον όποιο μας λαϊκισμό. Η ηγεσία θα πρέπει να διέπεται από συλλογικότητα.

Η πρόταση του Νάσου Αλευρά ως προς τη θέσπιση του Νέου οργάνου, του άλλοτε ποτέ Εκτελεστικού Γραφείου με βρίσκει σύμφωνο.

Δεν είναι λοιπόν το ζητούμενο να φτιάξουμε στρατιές των υποψηφίων αλλά να οικοδομήσουμε σχέσεις εμπιστοσύνης και συντροφικότητας. Να οικοδομήσουμε το νέο ΠΑΣΟΚ, τη Νέα Δημοκρατική μας παράταξη και να καλέσουμε όσους θέλουν να μας ακούσουν. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι ο κόσμος δεν ταυτίστηκε αλλά συνέκλινε σ’άλλους πολιτικούς σχηματισμούς και περιμένει εμάς, αλλά όχι για πάντα.

Δεν περισσεύει κανείς, αλλά επιθυμούμε και απαιτούμε τη σκληρή αυτοκριτική όσων συνετέλεσαν στο να είναι σήμερα το ναζιστικό μόρφωμα τρίτο κόμμα στη Βουλή. Τους ζητάμε να μας απαλλάξουν οι ίδιοι από την παρουσία τους στο Κόμμα και στην Παράταξη.

Πιστεύω ότι αυτό θα ήταν ό,τι καλύτερο θα μπορούσαν  τούτη τη στιγμή οι ίδιοι να προσφέρουν. Θα είναι αυτή η στάση τους μια γενναία συνεισφορά στην πατρίδα, αλλά και στο Κόμμα που τους έδωσε τα πάντα και στο τέλος ξέχασαν.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Με όλα τα παραπάνω και μιας και πάμε να χτίσουμε και να επανοικοδομήσουμε το Κόμμα και την Παράταξη, δε χωρούν ηγεμονισμοί. Πρέπει να πάμε σε μια συλλογική λειτουργία του κόμματος και να υπάρξει ξανά Κόμμα που θα λειτουργήσει συλλογικά με τα όργανά του. Να υπάρχουν κανόνες. Ο πρόεδρος που θα εκλεγεί από τη βάση, πρέπει να υπηρετεί το Κόμμα. Να σέβεται το Κόμμα που τον τίμησε και να μη δημιουργεί διχασμούς με τις πράξεις του, αφότου παραδώσει τα σκήπτρα στον επόμενο. Άλλωστε, ο σοφός λαός λέει “Τα στερνά τιμούν τα πρώτα”.

Σήμερα Συντρόφισσες και Σύντροφοι δεν είναι ώρα να κονταροχτυπηθούμε. Είναι ώρα να ομονοήσουμε, να συμφωνήσουμε και να πάμε όλοι μαζί για να καταλάβει και ο κόσμος ότι έχουμε το γνώθι σαυτόν. Δεν είναι ώρα για τρεις και τέσσερις υποψηφιότητες. Είναι ώρα περισυλλογής, περίσκεψης και αυτογνωσίας. Είναι ώρα να σοβαρευτούμε και να συναποφασισθεί σε μια υποψηφιότητα την οποία θα στηρίξουμε όλοι μαζί χωρίς δεύτερη σκέψη.

Γι’αυτό ας μαζευτούν οι υποψήφιοι να μιλήσουν μεταξύ τους και όταν αποφασίσουν τον ένα  θα δούμε τον καπνό. Εμείς θα συμφωνήσουμε μαζί τους και θα αποδεχθούμε την κρίση τους. Για να πάμε στη βάση για την επιβράβευση της απόφασής μας. Αυτό απαιτεί η ενότητα.

Ακούω πολλές αναλύσεις για το ΣΥΡΙΖΑ.

Λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε για να μείνει και θα κάνει ό,τι χρειαστεί. Θα βαφτίζει το άσπρο μαύρο, καταγγέλλοντας την αντίπαλη άποψη.  Κυβερνώντας με αντιπολιτευτικό λόγο στελεχών του, δημιουργώντας έτσι πολιτική θολούρα.

Σήμερα χρησιμοποιεί τους ΑΝΕΛ ως απάντηση στις εσωτερικές αντιπολιτευτικές αριστερές φωνές και τον διευκολύνει αυτό τον κ. Τσίπρα. Όμως, στόχος του είναι η σταθεροποίηση του ποσοστού του και η αύξησή του ώστε να καταλάβει τον Κεντροαριστερό χώρο. Η σημερινή όμως απειρία του ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει καιροσκοπισμός και κυνική αγκίστρωση στην εξουσία. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αρχίσει να αποδομείται από την άκρατη υποσχεσολογία του και τον λαϊκισμό του.

Γι’αυτό επιβάλλεται μιας και θα υπάρξει το δεύτερο μέρος της πολιτικής παλίρροιας που ο κόσμος μας θα γυρίσει πίσω, να μας βρει έτοιμους. Να έχουμε ανασυγκροτηθεί και να υποδεχθούμε τον κόσμο ως Κεντροαριστερά και ως Κόμμα της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατιας για να μην αναγκαστούν να συγκλίνουν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλοι από απογοήτευση και απόγνωση στη Χρυσή Αυγή.

Το ΠΑΣΟΚ, ως εκφραστής της Κεντροαριστεράς θα πρέπει να ξεσκεπάσει την Κυβέρνηση από τα αριστερά. Να κάνει αντιπολίτευση εξ αριστερών. Να εξηγεί στους πολίτες την πραγματικότητα. Να προτάξει μια πρόταση που θα είναι διακριτή από το λαϊκισμό της Αριστεράς. Προτεραιότητά μας θα πρέπει να είναι η συσπείρωση του κόσμου της Κεντροαριστεράς σ’ένα μεταρρυθμιστικό, δημοκρατικό,  Ευρωπαϊκό Κόμμα.

Να αποτελέσουμε έναν πειστικό πόλο έλξης ώστε να ξαναγυρίσουν όσοι ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ από θυμό, όσοι ψήφισαν Ποτάμι από απόγνωση, όσοι ψήφισαν Παπανδρέου λόγω ιστορικότητας.

Απαιτούνται φρέσκες ιδέες και ανοιχτό μυαλό. Η ανανέωση δεν είναι ηλικιακή και μόνο. Είναι διττής σημασίας, το παλιό χωρίς το καινούργιο πεθαίνει, το καινούργιο χωρίς το παλιό είναι πολιτικά άγουρο. Καθήκον λοιπόν η ενότητα.

Τα χαμηλά ποσοστά μας και το βάρος που καλούμαστε να σηκώσουμε για το αύριο του Κόμματος και της Παράταξης, δεν αφήνουν περιθώρια για πολλές σκέψεις. Άλλωστε, ο Πρόεδρος ξεκαθάρισε ότι παραμένει στην προεδρία του Κόμματος ως το συνέδριο που εγγυάται ο ίδιος και πρόκρινε ο ίδιος. Εμείς πρέπει να κάνουμε την ενότητα πράξη και αυτό δηλώνεται όπως είπα και πριν υπό μία υποψηφιότητα.

Διότι αν διαρραγεί η ενότητα του 5% λυπάμαι αλλά το αποτέλεσμα θα είναι τόσο άσχημο που δεν θέλω να το φανταστώ. Γιατί κινδυνεύει διαφορετικά και ο επόμενος Πρόεδρος όποιος και αν είναι να πάρει ένα Κόμμα που θα είναι άδειο πουκάμισο πολιτικά αν όλοι μαζί δεν εγγυηθούμε την επόμενή του μέρα.

Γι’αυτό λοιπόν, εις τον Ναόν εκ του Ναού διά τον Ναόν, οι ζώντες εις τον Ναόν καθοδηγούμενοι εκ του Ναού. Πρέπει να αγωνιστούμε για το Ναό.

Αυτός ο ναός είναι το ΠΑΣΟΚ. Η Δημοκρατική μας Παράταξη.

Σας ευχαριστώ,

Καλό μας αγώνα.