Το ΚΚΕ για την 42η επέτειο του Πολυτεχνείου

 Διαβάστε την ανακοίνωση του ΚΚΕ για τα 42 χρόνια από τον ηρωικό ξεσηκωμό στο Πολυτεχνείο:

«Σαράντα δύο χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τον ηρωικό ξεσηκωμό του λαού και της νεολαίας το Νοέμβρη του 1973 ενάντια στη στρατιωτική δικτατορία. Τα διδάγματα αυτού του ξεσηκωμού είναι και σήμερα επίκαιρα, αφού παραμένουν η εξουσία του κεφαλαίου και η ενσωμάτωση της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, το ΝΑΤΟ, δηλαδή οι παράγοντες εκείνοι που οδήγησαν στην επιβολή της δικτατορίας.

Το ΚΚΕ είναι περήφανο για τα μέλη και στελέχη του, τους ΚΝίτες και τις ΚΝίτισσες, τους φίλους και οπαδούς του, τα μέλη της Αντι-ΕΦΕΕ, που πήραν μέρος στην αντιδικτατορική πάλη, που έμειναν όρθιοι στα κρατητήρια της Ασφάλειας, δεν λύγισαν από τα βασανιστήρια στο ΕΑΤ – ΕΣΑ, στην Μπουμπουλίνας, στις φυλακές, στις εξορίες και τα στρατοδικεία, σε κάθε τόπο μαρτυρίου.

Το ΚΚΕ καλεί τους μαζικούς φορείς, τους εκπαιδευτικούς, κάθε προοδευτικό άνθρωπο να πρωτοστατήσουν, για να μάθουν οι νέες και οι νέοι, οι μαθητές, οι φοιτητές, οι νέοι εργαζόμενοι και οι άνεργοι, την αλήθεια για το λαϊκό ξεσηκωμό το Νοέμβρη του ’73, τις καταλήψεις της Νομικής που προηγήθηκαν. Να μάθουν για το ρόλο που έπαιξε η στρατιωτική δικτατορία στην προάσπιση των συμφερόντων της πλουτοκρατίας, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, την τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο.

Να καταδικάσουν και ν” απομονώσουν ακόμα πιο αποφασιστικά τη ναζιστική Χρυσή Αυγή, που υμνεί τη στρατιωτική δικτατορία και συκοφαντεί την αντιδικτατορική πάλη του λαού και της νεολαίας.

Να αποκρούσουν και όσους διαστρεβλώνουν την ουσία του ηρωικού ξεσηκωμού του Νοέμβρη του ’73, που αποκρύπτουν τη μεγάλη συμβολή του ΚΚΕ και της ΚΝΕ σε όλο τον αντιδικτατορικό αγώνα, στις καταλήψεις της Νομικής και του Πολυτεχνείου, στη σκληρή πάλη, καθ” όλη την 7ετία, για να αναπτυχθεί η αντίσταση του λαού και της νεολαίας, για να σπάσει ο φόβος, ο συμβιβασμός και η μοιρολατρία, ενάντια στον αντικομμουνισμό, που ήταν η επίσημη ιδεολογία της στρατιωτικής δικτατορίας, του κράτους και των αστικών κομμάτων, που έστρωσαν το δρόμο για την επιβολή της.

Η μετάβαση απ” τη στρατιωτική δικτατορία στην αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, τον Ιούλη του 1974, δεν έδωσε ουσιαστική και οριστική λύση στα λαϊκά προβλήματα της φτώχειας, της ανεργίας, της διαρκούς υπονόμευσης των λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Αυτό που ζει ο λαός μας, τα τελευταία 7 χρόνια της οικονομικής κρίσης, δεν είναι αποτέλεσμα απλά μιας «κακής διαχείρισης» των χρόνων της μεταπολίτευσης, όπως ισχυρίζονται όλα τα άλλα κόμματα.

Αντίθετα, αποδείχθηκε πως οι όποιες παραχωρήσεις αποσπούν οι εργαζόμενοι μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα είναι προσωρινές. Οτι όσες κυβερνήσεις επιλέγουν να διαχειριστούν αυτό το σάπιο σύστημα και τους νόμους του, αναπόφευκτα θ” ακολουθήσουν αντιλαϊκές πολιτικές. Αυτό αποδείχτηκε και με την «αριστερή» διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που συνεχίζει την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Οι κρίσεις, η ανεργία, η λιτότητα, η φτώχεια, οι πόλεμοι θα υπάρχουν όσο η εξουσία βρίσκεται στα χέρια των καπιταλιστών, όσο η Ελλάδα είναι δέσμια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Ο ελληνικός λαός χρειάζεται να είναι σε επαγρύπνηση και ετοιμότητα, γιατί η κυβέρνηση εμπλέκει τη χώρα και το λαό στους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών σε βάρος των λαών της Αν. Μεσογείου και της Μ. Ανατολής και συμμετέχει ενεργά στα σχέδια του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ, παραχωρώντας ολόκληρες περιοχές της χώρας για τη δημιουργία νέων ΝΑΤΟικών βάσεων και επιθετικών πολεμικών υποδομών. Οπως τότε, έτσι και σήμερα, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ είναι παράγοντες αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας και εμπλοκής του λαού σε επικίνδυνες περιπέτειες.

Η πείρα των τελευταίων 42 χρόνων, από την εξέγερση του Πολυτεχνείου και την πτώση της χούντας ένα χρόνο μετά, αναδεικνύει ότι το πραγματικό ζήτημα για την εργατική τάξη και τ” άλλα λαϊκά στρώματα, σε κάθε ιστορική φάση και καμπή, είναι η συγκέντρωση δυνάμεων στην πάλη ενάντια στα μονοπώλια, στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, στον καπιταλισμό, με στόχο την εργατική – λαϊκή εξουσία, το σοσιαλισμό. Ετσι μόνο η εργατική – λαϊκή πάλη, που αναπτύσσεται στο έδαφος των οξυμένων προβλημάτων, θα γίνεται πιο αποτελεσματική, θα μπορεί ν” αποκρούει αντιλαϊκά μέτρα, ν” αποσπά κάποιες κατακτήσεις, όταν δηλαδή βάζει στο στόχαστρο την ίδια την καπιταλιστική εξουσία και ιδιοκτησία, χωρίς να εγκλωβίζεται στη στήριξη αστικών κυβερνήσεων, όποιο πρόσημο κι αν έχουν.

Απ” άκρη σ” άκρη σε όλη τη χώρα, στις σημερινές συνθήκες, ας αντηχήσει πιο δυνατά η φωνή της εργατικής τάξης, του λαού, της νεολαίας του για κλιμάκωση της λαϊκής πάλης.

«Πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες, λεφτεριάς λίπασμα οι πρώτοι νεκροί»»…