Το κεφάλαιο «μαρίνα στη Ναύπακτο» έχει απασχολήσει ουκ ολίγες φορές την τοπική κοινωνία, σε θεωρητικό ωστόσο πάντα πλαίσιο.  Για το λόγο αυτό, θα είχε ενδιαφέρον να εξετάσουμε το ζήτημα με έναν άνθρωπο που και λόγω ειδικότητας και λόγω εμπειρίας έχει άποψη για το θέμα.

Ο ναυπηγός στο επάγγελμα, προπονητής ιστιοπλόων με εμπειρία στη θάλασσα 44 ετών, Βασίλης Βράχας, μίλησε στο LepantoMag.gr για τα οφέλη που θα μπορούσε να αποκομίσει η Ναύπακτος από την κατασκευή μιας μαρίνας, αλλά κυρίως για το γεγονός ότι θα μπορούσε το θάλασσιο μέτωπο της πόλης να αναδειχτεί σε κορυφαίο προορισμό για κότερα και ιστιοπλοϊκά ενισχύοντας στο έπακρο την τοπική οικονομία.

«Η Ναύπακτος έχει μοναδικά προνόμια»

«Δεν υπάρχουν χώροι στη Δυτική Ελλάδα.  Αν εξαιρέσεις τη μαρίνα που βρίσκεται στη Λευκάδα εκείνη στα Γουβιά, στην Κέρκυρα, αλλά και μία μικρή στο Μεγανήσι, χώροι φιλοξενίας σκαφών και ιστιοπλοϊκών δεν υπάρχουν.  Τα νησιά μας είναι πολύ ωραία, αλλά δε βοηθάει ούτε το κράτος ούτε όμως και οι ντόπιοι. 

Στη Ναύπακτο έρχομαι πάρα πολλά χρόνια λόγω της δουλειάς μου.  Η πόλη σας έχει το μοναδικό προνόμιο να διαθέτει ένα παραδοσιακό και πανέμορφο λιμάνι, αλλά είτε καλώς είτε κακώς έχει μόνο 3-4 θέσεις πρόσδεσης για να φιλοξενήσει το πολύ 2,3 ή 4 κότερα, τα οποία είναι και περαστικά.  Τί σημαίνει πρακτικά αυτό;  Ότι έχει μηδενικό τουρισμό θαλάσσης.  Σε αντίθετη περίπτωση τα οφέλη θα ήταν τεράστια», μας τόνισε ο κ. Βράχας.

Μεγάλο πρόβλημα οι προσχώσεις του λιμανιού

Δεν παρέλειψε δε να σχολιάσει και το γεγονός των προσχώσεων που υπάρχουν και που δυσκολεύουν ιδιαιτέρως την είσοδο στο λιμάνι.  «Το λιμάνι έχει προσχώσεις και δε νοούν να το καθαρίσουν.   Εάν μεγάλωναν λίγο τον ντόκο (προβλήτα) που βρίσκεται έξω από το λιμάνι κατά 10-15 μέτρα, θα είχαν σταματήσει οι προσχώσεις αυτές.  Μπαίνουμε με την ψυχή στο στόμα για να δέσουμε κάθε φορά», σημείωσε για να προσθέσει πως στην περίπτωση που υπήρχε μία μαρίνα έξω από το λιμάνι όλα θα ήταν διαφορετικά. 

Θα πρέπει να δείτε με άλλο μάτι τη θάλασσα

«Εάν οι αρχές του τόπου σκέφτονταν τη θάλασσα, θα είχατε πολλά έσοδα.  Αν νομίζει ο Δήμος Ναυπακτίας ότι έχει έσοδα από το παζάρι του Αγίου Δημητρίου, είναι γελασμένος.  Εάν δει τη θάλασσα με άλλο μάτι, ο Δήμος θα εισέπραττε τέτοια ποσά που δεν μπορεί ούτε να φανταστεί αυτή τη στιγμή». 

Η μαρίνα θα μπορούσε να κατασκευαστεί στην περιοχή του Γριμπόβου.  Να ξεκινά από το σημείο όπου τελειώνει το κάστρο του λιμανιού, κάτι που σύμφωνα με τον κ. Βράχα δε θα διαταράξει τη γραφικότητα του τοπίου.  Πιο συγκρεκριμένα, αυτό που θα μπορούσε να κατασκευαστεί, κατά τον ίδιο, είναι ένα μεγάλο μπλόκι με πλωτές εξέδρες που θα προστατευόταν από δύο κυμματοθραύστες.

Μαρίνα Γουβιά

«Θα μπορούσε ο Δήμος εκεί να μαζεύει όλα τα κότερα.  Θα είχε έσοδα από το νερό και το ρεύμα.  Ο κόσμος θα έβγαινε έξω, που σημαίνει ότι θα υπήρχε κινητικότητα στα καταστήματα, τα σούπερ μάρκετ, τα βενζινάδικα, τις ταβέρνες, τα καφέ, ακόμη και στα συνεργεία που θα υπήρχαν.  Μην ξεχνάτε πως τα κότερα έχουν και ζημιές,  χρειάζονται τεχνικούς και μηχανικούς σε καθημερινή βάση.  Ως εκ τούτου, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν καινούργιες θέσεις εργασίας.  Για παράδειγμα θα μπορούσε κάποιος να ράβει τα πανιά που σκίζονται, θα μπορούσαν να υπάρχουν τεχνικοί που θα αναλάμβαναν τα ηλεκτρολογικά των σκαφών, αλλά και ψυκτικοί για τα ψυγεία και τα κλιματιστικά».

«Πρέπει ο κόσμος να κινητοποιηθεί»

Το σημαντικό, κατά τη γνώμη του ναυπηγού Βασίλη Βράχα, είναι ο κόσμος να κινητοποιηθεί, να πιέσει την κατάσταση προς αυτή την κατεύθυνση.  «Όπως και στην Πάτρα, έτσι και στη Ναύπακτο, ο κόσμος έχει γυρίσει την πλάτη του στη θάλασσα.  Στην Πάτρα, θα ήταν όλα διαφορετικά.  Η πόλη δεν έπρεπε να χωλαίνει.  Στη Ναύπακτο αντίστοιχα, ζείτε δίπλα στη θάλασσα και κοιτάτε το βουνό».

«Σε περίπτωση που είχαν να δέσουν τα σκάφη, δε θα έφευγαν από την πόλη σας.  Θα έμεναν 10, ακόμη και 15 ημέρες.  Τι σημαίνει αυτό; Έσοδα για το Δήμο.  Υπάρχει δυνατότητα να αναπτυχθεί μία ολόκληρη βιομηχανία στην πόλη.  Ναυτιλιακή βιομηχανία.  Μην ξεχνάτε ότι πολλά κότερα κατεβαίνουν από την Αθήνα για να βγουν στο Ιόνιο.  Ένας σταθμός δεν υπάρχει στο ενδιάμεσο, εάν εξαιρέσεις τα Τροιζόνια που όμως ο χώρος εκεί είναι εγκαταλελειμένος».

Κόστος κατασκευής

«Αυτά που απαιτούνται για την κατασκευή της μαρίνας στην περιοχή είναι δύο κυμματοθραύστες, πλωτές εξέδρες, μπλόκια και μία εκβάθυνση.  Το σύνολο όλων αυτών δεν ξεπερνά το 1,5 – 2 εκ. ευρώ».  Στο ερώτημα από πού όμως θα μπορούσαν να βρεθούν τα χρήματα για όλα αυτά, ο Βασίλης Βράχας, υποστηρίζει ότι τώρα είναι η κατάλληλη εποχή.  Προγράμματα υπάρχουν, αρκεί να υπάρχει η βούληση.  «Πρόκειται για μία επένδυση, η οποία μπορεί να υλοποιηθεί μέσω προγραμμάτων και τώρα είναι η κατάλληλη εποχή να κάνεις την κίνηση. Χρειάζεται βούληση.  Η μεγαλύτερη επιβάρυνση θα ήταν στο να δημιουργηθούν τα μπλόκια, καθώς τα νερά στο Γρίμποβο δεν είναι πολύ βαθιά.  Όλα τα υπόλοιπα, η εκβάθυνση και οι πλωτές εξέδρες, έχουν χαμηλότερο κόστος».

Κέρδη από τη μαρίνα

Μαρίνα Λευκάδα
φωτο kolivas.gr

«Δεν υπάρχει άλλος σταθμός στην ευρύτερη περιοχή για τα κότερα.  Στη Ναύπακτο, 100-200 σκάφη δε θα έρχονταν απλά,  θα έμεναν.  Ακόμη και το χειμώνα.  Η περιοχή δεν θα ήταν απλά πέρασμα, που σημαίνει πως θα εξασφαλίζονταν πάγια έσοδα καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.  Το κάθε σκάφος που δένει μόνιμα σε μία μαρίνα επιβαρύνεται με ένα ποσό της τάξεως των 1.000 με 1.500 ευρώ το χρόνο.   Σε καθημερινή βάση τώρα, η μαρίνα στο Μεγανήσι για παράδειγμα, λαμβάνει 50 ευρώ από κάθε σκάφος τη βραδιά παρέχοντας ρεύμα, νερό και wi-fi. 

Όπως αντιλαμβάνεστε, η υπόθεση μαρίνα είναι ολόκληρη βιομηχανία.  Όσοι κοίταξαν τη θάλασσα έλαβαν από αυτή.  Η Κεφαλλονίτες για παράδειγμα κοίταξαν τη θάλασσα και δημιούργησαν, μεγαλούργησαν».

Κάτι τελευταίο που θέλησε να επισημάνει ο κ. Βράχας είναι η ραγδαία ανάπτυξη που καταγράφει η ιστιοπλοΐα τα τελευταία χρόνια.  «Θα πρέπει να το κοιτάξουμε αυτό.  Θα πρέπει να το κοιτάξετε αυτό.  Η Ναύπακτος θα μπορούσε να είναι από τους ομορφότερους σταθμούς για όσους ταξιδεύουν στη θάλασσα.  Το μέρος είναι απίστευτα γραφικό». 

The post Β.Βράχας: «Η Ναύπακτος έχει γυρίσει την πλάτη στη θάλασσα» appeared first on Lepanto Magazine.

Και όμως υπάρχει η μαρίνα του…Lepanto!

Στο βορειότερο σημείο της Μεσογείου και της Αδριατικής, στα βορειοανατολικά της γειτονικής Ιταλίας βρίσκεται η πόλη Monfalcone.  Πρόκειται για μία πόλη 50.000 κατοίκων, η οποία διαθέτει 5 μαρίνες!  Η πιο σημαντική και πολυτελής από τις μαρίνες αυτές φέρει την ονομασία…Lepanto, τη φραγκική δηλαδή ονομασία της Ναυπάκτου. 

Σε μία έκταση συνολικού εμβαδού 70.000 τ.μ. μπορεί κανείς να βρει εστιατόριο, καφετέρια, πισίνα, έξι προβλήτες για σκάφη, νερό και ηλεκτρικό ρεύμα.  Αξίζει να σημειωθεί πως η πόλη του Monfalcone και η μαρίνα του Lepanto αποτελούν πόλο έλξης για δεκάδες λάτρεις της ιστιοπλοϊας από ολόκληρη την Ευρώπη.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι υπεύθυνοι της μαρίνας του Lepanto, προσφέρονται υψηλού επιπέδου υπηρεσίες (το moto τους είναι «η τέλεια συμβίωση μεταξύ κομψότητας και τεχνικής βοήθειας – the perfect symbiosis between elegance and technical assistance»).  Κάθε τόσο διοργανώνονται εκεί διαφόρων ειδών εκδηλώσεις, με αποτέλεσμα η μαρίνα να αποτελεί σημείο αναφοράς για την κοινωνική ζωή των κατοίκων της περιοχής.

Η συγκεκριμένη πόλη όμως δεν είναι η μοναδική που διαθέτει μαρίνες.  Οι καλά γνωρίζοντες την ιταλική ακτογραμμή επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι κάθε πόλη που η φυσική της θέση της το επιτρέπει, εκμεταλλεύεται στο έπακρο τις δυνατότητες που απορρέουν από το προνόμιό τους αυτό προς όφελος πάντα των πολιτών και της τοπικής οικονομίας. Έτσι, δεκάδες πόλεις διαθέτουν μαρίνες όπου δένουν σκάφη και ιστιοπλοϊκά, προσφέροντας στους επισκέπτες τους όλες τις απαραίτητες υπηρεσίες και στους κατοίκους τους μία σημαντική πηγή εσόδων.

Αντίθετα τώρα, στο δικό μας Lepanto, στη Ναύπακτο δηλαδή, το θέμα της δημιουργίας είτε μαρίνας είτε οποιουδήποτε άλλου χώρου όπου μπορούν να δένουν τα δεκάδες σκάφη που διέρχονται τον Κορινθιακό, αποδεδειγμένα ουδέποτε μας έχει απασχολήσει σοβαρά.

Το αποτέλεσμα; Τα σκάφη παραμένουν αγκυροβολημένα στα ανοιχτά, χωρίς να δένουν κάβους στη στεριά (αρόδου, στη διάλεκτο των ναυτικών) και στη συνέχεια αποχωρούν.  Οι συνέπειες σαφώς και έχουν τουριστικές, πολιτιστικές, κοινωνικές και εννοείται οικονομικές προεκτάσεις.

Ναύπακτος, 17 Ιουλίου 2013

ώρα: 08:15

Μπορείτε να επισκεφτείτε την ηλεκρονική σελίδα της Marina Lepanto στη διεύθυνση: http://www.marinalepanto.it/eng/index.asp

Ευχαριστούμε για τις φωτογραφίες από τη Marina Lepanto, τους: Γιώργο Παγώνη, Ξενοφών Καρκατζό και Δημήτρη Παπαδούλα

The post Μαρίνα…Lepanto! appeared first on Lepanto Magazine.