του Τόνι Νζέιμ
Όλοι μας γνωρίζουμε το πόσο δελεαστικό είναι να καταναλώνουμε αρκετή σοκολάτα ή κέικ ή κάποιο άλλο γλύκισμα, ακόμα και όταν ξέρουμε ότι δεν είναι και τόσο υγιεινό, εφόσον ξεπερνούμε το μέτρο! Πόσες φορές σας έχει πιάσει μια εμμονή για κάτι γλυκό, που δε σας αφήνει να ησυχάσετε; Η προτίμηση στη γλυκιά γεύση έχει τις ρίζες της στα γονίδιά μας και αποτελεί έναν πιθανό μηχανισμό επιβίωσης που χρησιμοποιούμε από τη βρεφική ηλικία μας και που μας κατευθύνει προς θρεπτικά, ασφαλή τρόφιμα, όπως τα φρούτα ή το μητρικό γάλα.
Πολύ συχνά η γλυκιά γεύση συνδέεται στη σκέψη μας με μια γρήγορη ευχαρίστηση, ένα συναίσθημα που μας κατακλύζει, (θα φάω ένα γλυκό τώρα που είμαι στεναχωρημένος/η και θα μου περάσει). Τα συναισθήματα που μπορεί να μας οδηγούν στην αναζήτηση μιας γρήγορης ευχαρίστησης είναι η λύπη, το άγχος, η στενοχώρια, ακόμα και η ανία. Αφού καταναλώσουμε το γλυκό όμως συχνά βλέπουμε ότι δεν μας βοήθησε καθόλου, γιατί η ευχαρίστηση που πήραμε ήταν στιγμιαία αλλά το πρόβλημα παραμένει και μπορεί να το κάναμε χειρότερο τρώγοντας και κάτι που μας γέμισε θερμίδες.
Όταν καταναλώνουμε ζάχαρη, η γλυκόζη απορροφάται από το έντερο και μέσω της πυλαίας κυκλοφορίας, η γλυκόζη πηγαίνει κατ’ αρχήν στο ήπαρ όπου γίνεται ένα σημαντικό μέρος του μεταβολισμού της αλλά και της αποθήκευσης της με τη μορφή του γλυκογόνου και στη συνέχεια σε όλα τα κύτταρα του οργανισμού όπου και μεταβολίζεται.
Αναλυτικά το άρθρο στο mydiatrofi.gr
3
1
0
0
