του Γιώργου Χριστιά
Άκου γιόκα μου και προσγειώσου ανώμαλα στην πραγματικότητα.
Δεν υπάρχει Αη-Βασίλης!!
Ο ευτραφής καλοκάγαθος παππούς με τα κόκκινα που νοιάζεται για όλα τα καλά παιδάκια του κόσμου, είναι δημιούργημα της Coca Cola. Είναι εμπορεύσιμο σύμβολο, καθαρά εστιασμένο στην κερδοφορία όλων αυτών που τα παιδάκια σαν εσένα, τα έχουν γραμμένα στ’ αρχ… τους (συγχώρεσε το λεξιλόγιο μου, αλλά αυτοί δεν έχουν παλιά παπούτσια…). Οι δημιουργοί του Αη-Βασίλη απολύουν τους μπαμπάδες, τους αφήνουν άνεργους, αφού πρώτα τους έχουν ξεζουμίσει. Στερούν από τα παιδιά τα βασικά για την επιβίωσή τους!! Και μετά διοργανώνουν “φιλανθρωπικά” γκαλά για να πετάξουν στα ίδια παιδιά τα αποφάγια τους. Τι ωραίος τρόπος για να σκοτώσεις τις τύψεις σου; Και για να διαφημιστείς από τα ΜΜΕ ως καλόκαρδος άνθρωπος…Το συγχωροχάρτι στη σύγχρονη εκδοχή του!!
Δεν έχουν έλκηθρα αυτοί παιδί μου. Αυτοί έχουν τανκς,βόμβες,υποβρύχια. Αυτά είναι τα παιχνίδια τους, κι ο κόσμος μας είναι το επιτραπέζιό τους. Δεν έχουν ελαφάκια και ταράνδους, παρά μόνο τα ταριχευμένα κεφάλια τους στα σαλέ τους στις Άλπεις. Δεν έχουν χαρούμενα ξωτικά, παρά καταπιεσμένους εργαζόμενους σε συνθήκες γαλέρας.
Μην εθίζεσαι,λοιπόν, στην ιδέα του δέκτη δώρων ελεημοσύνης από κανέναν καλοζωισμένο ψευτοσωτήρα.
Η ελεημοσύνη ανυψώθηκε σε μεγάλη αρετή εξ αιτίας του χαμηλού επιπέδου της εντιμότητας των ανθρώπων. Σααντί, 1213-1292, Πέρσης ποιητής
Εσύ είσαι υπεύθυνος να σώσεις τον κόσμο σου απ’ την ανεντιμότητα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Οπότε, μη γίνεις καλό παιδάκι.Όχι, γιατί αυτό σημαίνει ότι η ανταμοιβή σου θα είναι η εργασιακή σκλαβιά, για ένα κάλπικο “αμερικάνικο” όνειρο κι ένα ευτελές δωράκι…Μην καταδέχεσαι να ζεις σε μια κοινωνία που έχει ανάγκη φιλανθρωπίας των απανθρώπων.
Οφείλεις να γίνει άτακτος.Και σκανταλιάρης.Και να τους χαλάσεις τα σχέδια.Να πας κόντρα στους κανόνες τους.Να βγάλεις τα γένια του Αη Βασίλη τους τρίχα τρίχα.Να τον ξεβρακώσεις και να φανεί σε όλους η ηθική του γύμνια. Κι ας μείνει άδεια η κάλτσα σου στο τζάκι για όσο χρειαστεί. Τουλάχιστον, όσο μένουν άδεια παιδικά στομάχια σ’ αυτόν τον κόσμο…
Λυπάμαι που είμαι κυνικός. Οι μέρες προστάζουν αισιοδοξία, απαιτούν όμως κι υπευθυνότητα. Δεν θα σ’ αφήσω να γίνεις ζητιάνος του οίκτου τους. Το δικό μου το παιδί δεν θέλω να υποδέχεται κοιμισμένο το πέρασμα των χρόνων, με το όραμα της γεμάτης κάλτσας. Αυτόν ακριβώς τον εφησυχασμό επιδιώκουν. Μήπως τελικά δεν είπε τυχαία ο ΓΑΠ όλοι στις κάλτσες;
Ξύπνα,λοιπόν, τώρα και κάνε ένα δώρο στον εαυτό σου.Πάρε στα χέρια σου το εργοστάσιο με τα παιχνίδια τους. Πάρε τους την εξουσία!!!Έτσι που να μην χρειάζονται ποτέ ξανά Αγιοβασίληδες…
Εύχομαι Καλή Χρονιά, αλλά όχι σε όλους.Μόνο σε αυτούς που δεν ζουν εις βάρος των άλλων…Για τους άλλους, τα απανταχού άτακτα παιδιά να φροντίσουν: “Κακό χρόνο να χουν”!!!