της Ζέφης Δημαδάμα
Ατελείωτα κείμενα, διακηρύξεις και προτάσεις, κατατίθενται για το πώς θα προχωρήσει η σοσιαλδημοκρατία, πως θα συσπειρωθεί, πως θα οργανωθεί, με ποιον σχηματισμό, με ποιον αρχηγό και με ποια ηγετική ομάδα.
Παρακολουθούμε την εμφάνιση και επανεμφάνιση των ίδιων ανθρώπων πίσω από κλειστά γραφεία με μηχανιστικές –κατεξοχήν- τακτικές να περιφέρονται και να διεκδικούν νέους ρόλους και βέβαια την παραμονή τους στο πολιτικό σκηνικό.
Οι πολίτες έχουν κουραστεί. Ακόμη και αυτοί που θέλουν να μας ακούσουν και αναμένουν από τη δημοκρατική παράταξη να διαδραματίσει μεταρρυθμιστικό ρόλο, αδιαφορούν ή κρατούν αποστάσεις.
Μήπως όμως η επόμενη μέρα για το χώρο της σοσιαλδημοκρατίας είναι ακόμη μακριά; Μήπως έχουμε απομακρυνθεί εμεις από την κοινωνία και αδυνατούμε να αφουγκραστούμε τις ανάγκες της άρα και να ξαναχτίσουμε γέφυρες μαζί της; Μήπως τα παραπάνω λειτουργούν αρνητικά για κάθε πρωτοβουλία ή πρόταση και ελλοχεύει ο κίνδυνος της απαξίωσης και της αυτο-ακυρωσης σε οτιδήποτε αναφερόμαστε ως κεντροαριστερά, σοσιαλδημοκρατία, προοδευτικός πόλος; Αυτά τα ερωτήματα δύναται να απαντηθούν μόνο μαζί με τους πολίτες.
Μέσα από συλλογικές προσπάθειες, χωρίς ηγεμονισμούς και ιδιοτέλεια και μέσα από την επανασύνδεση με τα κινήματα, τις υγιείς δυνάμεις, αγωνιζόμενοι για να αναδειχθεί η νέα γενιά πολιτικού προσωπικού ώστε να επανακτηθεί η χαμένη εμπιστοσύνη.
Αλλά και υιοθετώντας ένα νέο πλαίσιο αρχών διακυβέρνησης με στόχους όπως η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, της διασπάθισης του δημοσίου χρήματος, η αντιμετώπιση της ανεργίας και της άνισης κατανομής των βαρών στα χαμηλά εισοδήματα.
Η οργάνωση και η υιοθέτηση ενός αξιόπιστου εθνικού στρατηγικού σχεδίου ανάπτυξης είναι απαραίτητη προϋπόθεση υπερβαίνοντας λαϊκισμούς, πελατειακές λογικές, συνδικαλιστικά κατεστημένα, κομματικά στεγανά και γραφειοκρατικά εμπόδια. Ενός σχεδίου το οποίο θα προτείνει δυναμικές παρεμβάσεις σε τομείς προτεραιότητας και σε μεσο-μακροπρόθεσμο ορίζοντα όπως στην ενέργεια, στον τουρισμό, στη ναυτιλία, στη βιώσιμη ανάπτυξη.
Θα χρειαστεί να αναθεωρήσουμε πολλά από τα «αυτονόητα» και τα «κεκτημένα» των τελευταίων δεκαετιών για τα πολιτικά κόμματα, για την διακυβέρνηση της χώρας και να επενδύσουμε στον πολιτικό πολιτισμό ώστε να δημιουργηθεί ένα σύγχρονο σοσιαλδημοκρατικό κίνημα, μια νέα δημοκρατική παράταξη που δεν θα είναι ούτε υπονομευμένη, ούτε θα προέρχεται από «αμόλυντες παρθενογενέσεις» και θα έχει προοπτικές να προσφέρει αξιόπιστες λύσεις.. και όχι πάλι μια από τα ίδια…
Δημοσιεύτηκε στις 14/7/2014 στο ysterografa.gr
5
1
0
0
