Οι «Πλανόδιοι Θεριστές» της Ευγενίας Φακίνου θα παρουσιαστούν το Σάββατο, 23 Νοεμβρίου στη Ναύπακτο, σε κεντρικό βιβλιοκαφέ της πόλης. Για το βιβλίο θα μιλήσει η φιλόλογος Μαρία Δρογγίτη.
Αφηγήτρια εγνωσμένων ικανοτήτων, η Φακίνου θα στήσει κατ” αρχάς μια ευφάνταστη πλοκή με συχνές πλην κάθε άλλο παρά εντυπωσιοθηρικές ανατροπές της δράσης και αρκετά δευτερεύοντα πρόσωπα, τα οποία θα ποικίλουν την κεντρική ροή με τις διαφορετικές ιστορίες τους, δίχως ποτέ τα λόγια και οι αφηγήσεις τους να αποδειχτούν άσχετες μαζί της. Κατά δεύτερο λόγο η Φακίνου θα φιλοτεχνήσει με προσοχή τα πορτρέτα των πρωταγωνιστών της, που χωρίς να φιλοδοξούν να γίνουν εξόχως περίπλοκοι χαρακτήρες θα κατορθώσουν με τις αντιδράσεις και τις κινήσεις τους να φωτίσουν πρισματικά ο ένας την προσωπικότητα και τον ψυχισμό του άλλου. Ας σημειωθεί επιπροσθέτως πως τη δράση και τα πρόσωπα θα περιβάλει μια ολοζώντανη φύση απαλλαγμένη από οποιαδήποτε φυσιολατρική ή οικολογική καλλιλογία, αλλά και πλημμυρισμένη από μυρωδιές, χρώματα και ονόματα φυτών, ζώων και πουλιών. Τέλος, τον κύκλο θα κλείσει ένα παιδί που μοιάζει να έχει προκύψει από το πουθενά, όντας εκ παραλλήλου προικισμένο με μια διπλή ιδιότητα: από τη μια ξέρει πώς να οσμιστεί στον αέρα τους κινδύνους που συνεπάγεται το επερχόμενο φυσικό κακό (ως πιθανό προεόρτιο μιας μελλοντικής ανθρώπινης οδύνης) ενώ από την άλλη έχει την ικανότητα να ενεργήσει ως αγωγός της αφοσίωσης και της αγάπης.
Οι Πλανόδιοι θεριστές είναι κάτι σαν επιτομή των μοτίβων τα οποία έχουν κυριαρχήσει στην τριαντάχρονη πεζογραφική παραγωγή της Ευγενίας Φακίνου: έντονα κινητική και πολλαπλασιαστική φαντασία, συνύπαρξη πολλών και εντελώς διαφορετικών μεταξύ τους μικροκόσμων, παραμύθι που συνδέεται με τον θρύλο και την τοπική μυθολογία, συνεχείς μετακινήσεις από τόπο σε τόπο (ακόμη κι αν βρισκόμαστε στο εσωτερικό της ίδιας περιοχής), φόρος τιμής στη δύναμη του αρχαϊκού και του αρχέγονου, σαφής διάκριση ανάμεσα σε έναν πλαστό και σ” έναν εγγενώς ουσιαστικό και ακέραιο τρόπο ζωής. Στον κατάλογο θα πρέπει να συμπεριλάβουμε τον προνομιακό ρόλο που διεκδικούν οι γυναίκες στην οικονομία της αφήγησης (γυναίκες που βρίσκονται, όπως και η Ελένη των Πλανόδιων θεριστών, σε διαδικασία κατοχύρωσης της αυτονομίας τους), όπως και τη σταθερή προτίμηση της μυθιστορηματικής σκηνοθεσίας για το περιβάλλον εντός του οποίου θα αναπτυχθούν ο μύθος και η πλοκή: περιβάλλον μιας κατά κανόνα απομονωμένης, έκπτωτης και σχεδόν ανώνυμης πόλης όπου το καλό και το κακό είναι εξίσου πιθανά.
5
2
0
0
