Μετά από σειρά δεκαετιών το περίπτερο που έστεκε στην Πλατεία Παπαχαραλάμπους στη συμβολή των οδών Τζαβέλλα και Πλαστήρα, στο κέντρο της πόλης, έπαψε να υπάρχει. Σήμερα νωρίς το πρωί, ειδικό συνεργείο προχώρησε στην απομάκρυνσή του.
Για τη συγκεκριμένη πλατεία που έχει λάβει το όνομα του ευεργέτη της πόλης Δημητρίου Παπαχαραλάμπους, θυμίζουμε πως ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Ναυπακτίας είχε ολοκληρώσει μελέτη προκειμένου να προχωρήσει η ανάπλασή της. Σημειωτέον, η μελέτη εκπονήθηκε ως προσφορά από μέλη του Συλλόγου που σχεδίασαν εθελοντικά.
Όπως έχουν τονίσει οι Αρχιτέκτονες, η πλατεία έχει αλλοιωθεί τελείως από τις κατασκευές που φιλοξενεί, δημιουργώντας παράλληλα την αίσθηση της βεβήλωσης της μνήμης του ευεργέτη.
Πιο συγκεκριμένα, το κεντρικό θέμα της πρότασης ήταν η αποκατάσταση της μνήμης του μεγάλου Ευεργέτη και η λειτουργία της πλατείας ως κέντρο επικοινωνίας και συνεύρεσης της γειτονιάς.
Η πρόταση περιλαμβάνει τη δημιουργία πλακόστρωτου σε ένα επίπεδο το οποίο διακρίνεται από τη διαφορετικότητα του τύπου και της τοποθέτησης των υλικών. Στο κέντρο της πλατείας παραμένει η προτομή του Δ. Παπαχαραλάμπους δημιουργώντας πλήρη ορατότητα περιμετρικά. Γύρω από την προτομή και σε σχήμα έλλειψης επί του δαπέδου, ξεχωρίζει το τμήμα το οποίο αποτελείται από κυβόλιθους σε γήινα χρώματα και το οποίο καταλήγει σε κορνίζα αποχρώσεων του γκρι. Συνέχεια αυτού τοποθετούνται γρανιτόπλακες γκρι 0,40Χ0,80 σε σχήμα ρόμβου . Η επίστρωση ρόμβου διακόπτεται από την λωρίδα (Γ) με επίστρωση παραλληλόγραμμη που φιλοξενεί φύτευση από δένδρα και φωτισμό που τρέχουν καθ’ όλο το μήκος της. Η βρύση μεταφέρεται με πρόσοψη στην οδό Πλαστήρα και εσωτερικά τοποθετούνται αντικριστά καθιστικά και παγκάκια.
Σχεδίασαν οι αρχιτέκτονες:
Κεντρική ιδέα και γενικός σχεδιασμός: Μαρία Σταμάτη, Φωτορεαλισμός: Αλέξανδρος Σούκος, Δάπεδο: Γιάννης Κοργιαλάς Γιάννης και Κωνσταντίνος Τζάθας
Η όψη της πλατείας Παπαχαραλάμπους σήμερα:
Λίγα λόγια για τον ευεργέτη Δημήτριο Παπαχαραλάμπους:
Γεννήθηκε το 1895 στη Χόμορη Ναυπακτίας. Δώδεκα χρονών μετανάστευσε στην Αμερική, για να αναζητήσει διέξοδο από τη φτώχεια. Στη Νέα Υόρκη ασχολήθηκε με διάφορες μικροεργασίες για μία πενταετία. Το 1912 επέστρεψε στην Ελλάδα για να εκπληρώσει τα στρατιωτικά του καθήκοντα και έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους. Το 1914, αφού παντρεύτηκε την Βασιλική Ανδρεοπούλου, έφυγε πάλι για το νέο κόσμο. Σταμάτησε για λίγο στον Καναδά, για να καταλήξει πάλι στη Νέα Υόρκη, όπου σε κεντρικό δρόμο άνοιξε ανθοπωλείο. Χάρη στη 50ετή συνεχή σκληρή εργασία κατάφερε να δημιουργήσει μία σεβαστή περιουσία.
Οι φυσικές του αρετές και η απεριόριστη αγάπη για το τόπο του τον οδήγησαν να διαθέσει ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων του σε κάθε είδους αγαθοεργό δράση. Τα σημαντικότερα από τα έργα του στη πόλη μας είναι:
- Η Βιβλιοθήκη
- Η Αίθουσα πολιτιστικών εκδηλώσεων της πόλης
- Το Στάδιο
- Ενώ θέσπισε υποτροφίες για μαθητές του Γυμνασίου Ναυπάκτου, την προικοδότηση εξήντα απόρων κοριτσιών, την τακτική επιχορήγηση της Φιλαρμονικής, της Φιλοπτώχου Αδελφότητας Ναυπάκτου, της Μητρόπολης Ναυπακτίας και του Ελληνοαμερικάνικου Συνδέσμου Ναυπάκτου.
Το 1960 ήρθε στην Ελλάδα για να επιμεληθεί ο ίδιος τη κατοχύρωση και επιβίωση των έργων του. Ευτύχησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του να δεί τη Βιβλιοθήκη γεμάτη από νεαρά άτομα που διψούσαν για μόρφωση και τρέχανε να συμπληρώσουν τις γνώσεις των φτωχών και σχεδόν ανύπαρκτων σχολικών βιβλίων τους. Η πολιτεία τίμησε τον Παπαχαραλάμπους ανακηρύσσοντάς τον με Βασιλικό Διάταγμα Εθνικό Ευεργέτη. Η πόλη της Ναυπάκτου έδωσε το όνομά του σε κεντρική της πλατεία κι οδό και ανέγειρε προτομή του στην ομώνυμη πλατεία.