Κρατάει 25 χρόνια αυτή η «κολόνια» με την εκτροπή του Αχελώου. Η ελληνική διοίκηση εξακολουθεί να επιμένει στην κατασκευή του έργου, τη στιγμή που το Συμβούλιο της Επικρατείας, με επανειλημμένες αποφάσεις του, κρίνει αντισυνταγματική και παράνομη την εκτροπή. Τώρα ήρθε να προστεθεί άλλη μια πτυχή στην υπόθεση. Η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε για πολλοστή φορά αντίθετο με τη συνταγματική αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης το έργο, ανατρέποντας τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης.
Σύμφωνα με το σκεπτικό του Ανώτατου Δικαστηρίου, η συντριπτική πλειοψηφία των δικαστών έκρινε πως κακώς εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι χωρίς πρώτα να γίνει αναλυτική μελέτη, σύμφωνα με την εθνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία, σε σχέση με τη διαχείριση του υδάτινου δυναμικού αλλά και την προστασία των περιοχών NATURA και των πολιτιστικών μνημείων που θα επηρεαστούν από το έργο.
Με άλλα λόγια, οι δικαστές επανέλαβαν στη διοίκηση πως η βλάβη που θα επέλθει στο φυσικό περιβάλλον από την ανεύθυνη διαχείρισή τους θα είναι μη αναστρέψιμη και έρχεται σε αντίθεση με τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης.
Πρόκειται για την τρίτη κατά σειρά απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ που ακυρώνει περιβαλλοντική μελέτη και στέλνει το μήνυμα πως έτσι πρόχειρα που έχει σχεδιαστεί ένα τόσο μεγαλεπήβολο έργο, όχι μόνο δεν συμβάλλει στην οικονομική ανάπτυξη των περιοχών, όπως διατείνονται οι εμπνευστές του, αλλά συμβάλλει στην επιδείνωση της ποιότητας ζωής.
Δικαίως λοιπόν ο τέως νομάρχης Αιτωλοακαρνανίας Θ. Σώκος χαρακτηρίζει την όλη υπόθεση «διαρκές σκάνδαλο 25ετίας με τις ευλογίες της εκάστοτε κυβέρνησης». Οπως καταγγέλλει, γύρω από αυτή είχε στηθεί ακόμη ένα μεγάλο πάρτι των εργολάβων, που σχεδίαζαν έργα στις πλάτες και τις τσέπες του ελληνικού λαού.
Τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους. Από το 1989 και μετά, οι κυβερνήσεις δεν σταμάτησαν να χρηματοδοτούν ανελλιπώς, με ποικίλες δικαιoλογίες, διάφορα επιμέρους προγράμματα και έργα που εντάσσονταν, υποτίθεται, στο συνολικό σχεδιασμό του έργου της εκτροπής. Μόνο που κάθε φορά βρίσκονταν τελικά με την πλάτη στον τοίχο, καθώς το ΣτΕ ακύρωνε όλα τα σχέδια, για περιβαλλοντικούς λόγους.
Και τα μείζονα ερώτηματα που ανακύπτουν είναι: Εχουν ελεγχθεί ποτέ οι συμβάσεις αυτές από την ελληνική Δικαιοσύνη; Εχουν καταλογιστεί ευθύνες για διασπάθιση δημόσιου χρήματος; Εχουν λογοδοτήσει οι υπεύθυνοι αυτής της ιστορίας;
Εάν όχι, κάλλιο αργά παρά ποτέ. Ιδού λοιπόν η Ρόδος, για να βρούμε ποιοι εκμεταλλεύονταν χρήματα του ελληνικού λαού σε έργα που έμειναν στη μέση και κατέστρεψαν το περιβάλλον.
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στις 11/1/2014 στην έντυπη έκδοση της Ελευθεροτυπίας
4
1
0
0
