Η αλήθεια είναι ότι η Ναύπακτος είναι γραφική. Παρά τις γκρίνιες μας έχει ένα σπάνιο θαλάσσιο μέτωπο με πολύ ιδιαίτερο χαρακτήρα, συνδυάζει πράσινο και γαλάζιο όπως λίγα μέρη, ο τρόπος που έχει δομηθεί δεν είναι και ο χειρότερος πια αν και θα έπρεπε να είναι πιο ανθρώπινος, εν γένει δεν είναι τόπος απωθητικός.
Όμως από την άλλη μην λέμε και ό,τι θέλουμε: το Λιμάνι και το Κάστρο δεν αρκούν για να φέρεις κόσμο, ούτε και το Γρίμποβο με την Ψανή. Έχεις να ανταγωνιστείς μέρη όπως το Ναύπλιο, το Γαλαξίδι, την Πύλος, την Καβάλα, την Καστοριά, τα Χανιά, το Ρέθυμνο αλλά και τις καλύτερες παραλίες του κόσμου: αυτές του Αιγαίου και του Ιονίου.
Η Ναύπακτος ναι μεν έχει το τοπίο, αλλά όχι τόσο ώστε να κάνει τη διαφορά και να τραβήξει επισκέπτες από μόνο του. Είναι μια καλή αρχή, αλλά κάτι λείπει.
Η Ναύπακτος έχει μια μοναδική στον Ελλαδικό χώρο πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά, η οποία έχει τεράστια αναγνωρισιμότητα και σημασία στον δυτικό κόσμο: το Lepanto.
Επιγραμματικά ας αναφέρουμε ότι στην βιβλιογραφία η ναυμαχία του Lepanto ήταν «η μάχη που έσωσε την Ευρώπη». Αυτός μάλλον είναι ο λόγος που στον δυτικό κόσμο ο τόπος μας με το όνομα αυτό έχει τεράστια αναγνωρισιμότητα. Ας δούμε μερικά παραδείγματα που αποκαλύπτουν τόσο τη σημασία όσο και την αναγνωρισιμότητα του τόπου μας:
1) Πόλη στις ΗΠΑ που φέρει το όνομα Lepanto προς τιμή της ναυμαχίας. Μπορεί το Lepanto του Arkansas να είναι μια μικρή πόλη των 2000 και κάτι κατοίκων, αλλά το γεγονός ότι επέλεξαν αυτό το όνομα ως ταυτότητά τους σημαίνει πολλά.(http://en.wikipedia.org/wiki/Lepanto,_Arkansas)
2) Κεντρικός σταθμός του Μετρό της Ρώμης φέρει το όνομα Lepanto. Με λίγα λόγια, όποιος χρησιμοποιεί το μετρό αυτής της πόλης των 3 εκατομμυρίων κατοίκων που δέχεται περίπου 10 εκατομμύρια επισκέπτες το χρόνο, βλέπει το όνομα Lepanto φαρδύ πλατύ. http://en.wikipedia.org/wiki/Lepanto_(Rome_Metro)
3) Η καθολική εκκλησία καθιέρωσε σχετική θρησκευτική εορτή για την «Παναγία της Νίκης» γνωστή μετέπειτα και ως Our Lady of the Rosary. Καλά μαντέψατε, εορτάζεται στις 7 Νοεμβρίου που εμείς εδώ κάνουμε την αναπαράσταση. Η «Παναγία της Νίκης» καθιερώθηκε ως πολιούχος της Μάλαγας και άλλων δύο Ισπανικών πόλεων. λόγω της σχέσης της με τη Ναυμαχία και με την έννοια της νίκης που απέκτησε για τους Καθολικούς.
4) Στον καθεδρικό ναό της Βαρκελώνης, σε περίοπτη θέση βρίσκεται το παρεκκλήσι του «Ιησού του Lepanto», γιατί σύμφωνα με τον καθολικό θρύλο ο Ιησούς ήταν παρόν επί του καταστρώματος του πλοίου του Δον Ζουάν του Αυστριακού και συνέβαλλε στη νίκη που κράτησε τους Οθωμανούς εκτός των πυλών του Χριστιανικού κόσμου. Η κλίση της μέσης δε σημαίνει ότι ο Ιησούς απέφυγε έναν κανονιοβολισμό παίρνοντας αυτή τη στάση.
5) Στη Βενετία, μετά από την επιστροφή του στόλου που κατέκτησε την σημαντικότατη νίκη στη ναυμαχία του Lepanto, αφιερώθηκε παρεκκλήσι στην «Παναγία της Νίκης». Στη Βενετία των 60.000 κατοίκων που ασφυκτιούν από τους 20.000.000 τουρίστες που δέχονται ετησίως, το Lepanto έχει πολύ μεγάλη αναγνωρισιμότητα και αποτελεί βασικό στοιχείο της τοπικής ιστορίας και κληρονομιάς.
Και μια προσωπική μαρτυρία. Το 2010 φιλοξενήθηκε στη Ναύπακτο ένα επιστημονικό συνέδριο Μαθηματικών. Μεταξύ των συμμετεχόντων και ένας Μεξικάνος (καθολικός) επιστήμονας. Όταν έφτασε στο λιμάνι και με ρώτησε τι είναι αυτό που βλέπει του απάντησα βαριεστημένα στα Αγγλικά κάτι για ναυμαχία του Lepanto. Οι αντιδράσεις του Κωνστάντιου (αυτό ήταν το όνομά του) ήταν απίστευτες: προσκύνησε στα τείχη, πήρε τηλέφωνο συγγενικά του πρόσωπα και γενικά ήταν απίστευτα χαρούμενος που η τύχη του τον αξίωσε να βρεθεί στο Lepanto. Βέβαια ήταν ήδη 2 μέρες εδώ και δεν υπήρχε κάτι να του υποδείξει ότι βρίσκεται στο Lepanto… Κατάντια ε;
Εν κατακλείδι, οι Καθολικοί και όλος ο δυτικός κόσμος θεωρούν ότι πολύ απλά δεν θα υπήρχε Ευρώπη, ΗΠΑ, Βατικανό, τα αποτελέσματα της Αναγέννησης και ο Διαφωτισμός αν στις 7 Οκτωβρίου 1571, εδώ στα μέρη μας, τα πράγματα είχαν πάει αλλιώς. Όλος ο δυτικός πολιτισμός διασώθηκε στο Lepanto σύμφωνα με τον θρύλο της Δύσης. Για να μην πιάσουμε την πλευρά που λέγεται Θερβάντες και γράψουμε άλλα τόσα.
Μήπως λοιπόν να τους θυμίζαμε ότι το σημερινό Lepanto αξίζει να το επισκεφτεί κάποιος, ότι είναι αρκετά ελκυστικό από άποψη τοπίου, έχει αξιοπρεπείς έως μοναδικές παραλίες, βρίσκεται σε απόσταση μιας νύχτας με το καράβι από τη Βενετία ενώ έρχονται και πτήσεις σε κοντινό αεροδρόμιο, ενώ βρίσκεται ανάμεσα σε Δελφούς και Ολυμπία; Πως θα τους το θυμίσουμε όμως;
Αυτά δεν γίνονται σε μια νύχτα. Θέλει χρόνο, πλάνο και κόπο για να καθιερώσεις μια πολιτιστική ταυτότητα. Η αναπαράσταση κάθε φθινόπωρο δεν αρκεί για να ζωντανέψει την ταυτότητα του Lepanto. Πρέπει να υπάρχουν πολιτιστικές δράσεις στη διάρκεια του καλοκαιριού με αναφορά στην ιστορία του Lepanto και με την εξασφάλιση της παρουσίας φορέων από Ευρωπαϊκές πόλεις. Πρέπει να δημιουργηθεί μουσείο Ναυμαχίας σε υφιστάμενο ή νέο κτίριο εντός της πόλης. Πρέπει ηπόλη να φιλοξενεί επιστημονικό ιστορικό συνέδριο κάθε 2 χρόνια με το όνομα Lepanto. Σίγουρα υπάρχουν πολλά ακόμα.
Σύμφωνα με το θεώρημα του Παρρέτο, το 20% του κόπου φέρνει το 80% του αποτελέσματος. Μια καλή -και ανέξοδη- αρχή θα ήταν η αλλαγή της ονομασίας του Δήμου σε «Ναύπακτος-Lepanto», ώστε να αναδειχθεί η πολιτιστική ταυτότητα έναντι του απλά γεωγραφικού προσδιορισμού «Ναυπακτία» που μας κληροδότησε ο Καλλικράτης και που εν τέλει δεν προσφέρει και τίποτα. Τουλάχιστον έτσι θα άλλαζαν οι πινακίδες στους δρόμους και θα ήξερε ο φίλος μου ο Μεξικάνος μαθηματικός ο Κωνστάντιος ότι βρίσκεται στη Μέκκα των Καθολικών, το Lepanto χωρίς να έχει ανάγκη τις δικές μου -σίγουρα ελλιπείς- ιστορικές γνώσεις.
1ον. Στον πλανήτη υπάρχουν περίπου 2,500,000 πόλεις με πληθυσμό άνω των 100,000 και συνολικά ο αριθμός των μικρότερων φτάνει περίπου στις 6,000,000. Αυτοί οι αριθμοί είναι κατά δυνάμει προσεγγιστικά από υπηρεσίες στατιστικής. Το ότι υπάρχει λοιπόν μια πόλη, κάπου στην Αμερική με το όνομα Lepanto δεν σημαίνει πως όλοι οι Αμερικανοί πολίτες γνωρίζουν κάτι για αυτό.
2ον. Καθολικοί και λοιποί αλλόφρονες. Όχι δεν ξέρουν την σημασία του Lepanto για την συνέχεια του δυτικού κόσμου. Γιατί δεν το ξέρουν; Γιατί απλά δεν τους ενδιαφέρει τίποτα άλλο εκτός από την μεταθανάτια ζωή που τους προσφέρει η θρησκεία. Το παράδειγμα που αναφέρεται περί μεξικανού μαθηματικού περικλείει την όρεξη για γνώση εκ μέρους ενός επιστήμονα κατ” αρχήν και κατά δεύτερον καθολικού (κανείς δεν είναι τέλειος)
5ον. Παραθέτω λίνκ από wiki για να ενημερωθείτε για το χρηματικο-οικονομικο σύστημα που ζούμε, τον καπιταλισμό. Αυτό το αναφέρω για να καταλάβουν μερικοί τι εστί τουριστικό προιόν-υπηρεσία στον σύγχρονο κόσμο, αυτόν που μετά κόπου και βασάνων παραδίδετε στις νέες γενεές.
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82
Εν κατα κλείδι, καλό είναι να ψάχνουμε λίγο πριν γράψουμε κάτι και το κυριότερο ο κάθε αναγνώστης να ερευνά τις μπαρούφες που ξεστομίζουν μερικοί εν πλήρη άγνοια. Για τον τουρισμό της πόλης και κάθε πόλης πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες οι άμεσα θιγόμενοι, δηλαδή οι επιχειρηματίες και να πλασάρουν το προιόν σε άλλους τρίτους ως εκλυστικό, φερεπείν τουριστικά γραφεία κ.ο.κ. Εφόσων οι ίδιοι αδυνατούν λόγω νοοτροπίας και προφανώς ικανοτήτων τα υπόλοιπα είναι λόγια τις λαικής για να δημιουργούνται εντυπώσεις. Οι παντογνώστες -ξερόλες, έφεραν τον κόσμο σε αυτό το σημείο.
Η πόλη ονομάστηκε Ναύπακτος, πολύ πριν έρθουν Ρωμαίοι-Ενετοί-Ωθομανοί-Ιταλοί-Γερμανοί-Χριστιανοί-Καθολικοί-Μουσουλμάνοι κλπ ομάδες. Έτσι κρατάμε την πολιτιστική μας κληρονομιά και την ταυτότητα της πόλης μας, όχι χαμαιλεοντίζοντας. Πρώτα βουτάμε τη γλώσσα στο μυαλό και μετά μιλάμε.
3ον. Ονομασία τοπωνυμίου σε κάποιον σταθμό μετρό μιας πόλης από την πρώτη θέση που ανέφερα παραπάνω πάλι δεν λέει κάτι για την Ναύπακτο. Με τον ίδιο τρόπο που και εμείς ως Έλληνες δεν δίνουμε προσοχή σε εγχώριους σταθμούς, περί ονομασίας και προέλευσης, αντίστοιχα πράτει ο καθένας. Επίσης για Βενετία και Βαρκελώνη, να υμίσω την ύπαρξη του πάρκου Θερβάντες στο λιμάνι, αναλογικά είναι το ίδιο και οι αναφορές που γίνονται. Στην Ναύπακτο δεν θα έρθει να δει κάποιος το πάρκο θερβάντες, αλλά το κάστρο κλπ