του Κώστα Κούστα, εκπαιδευτικού-συνδικαλιστή Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ- περιφερειακού συμβούλου Αντίστασης Πολιτών Δυτ. Ελλάδας
Το φετινό καλοκαίρι δείχνει να είναι o χρόνος άρσης της αμφισβήτησης κάθε πρόφασης πρακτικής υπεράσπισης του δημόσιου συμφέροντος από την συγκυβέρνηση. Η Κυβέρνηση των υποτακτικών της Τρόϊκα δείχνει να παίρνει οριστικό διαζύγιο αξιοπιστίας από την ανάγκη ύπαρξης του κράτους πρόνοιας, στρέφεται οριστικά και καθαρά απέναντι από την κοινωνικό κράτος και την κοινωνία των αναγκών.
Η υγεία, η παιδεία, η κοινωνική ασφάλιση, τώρα η Δ.Ε.Η δέχονται την πιο μεγάλη επίθεση από την δοτή κυβέρνηση των τροϊκανών που αποτελεί πλέον προκλητική μειοψηφία μετά την ήττα των πρόσφατων εκλογών. Δείχνει η κυβέρνηση Σαμαρά /Βενιζέλου να μην παίρνει υπόψη της το μήνυμα της αποπομπής της. Δηλώνει προεκλογικά ότι δεν θα πάρει νέα μέτρα αποδείχνει το αντίθετο θέλοντας μέσα σ΄ αυτό το καλοκαίρι να τελειώσει με το κοινωνικό κράτος και των δημόσιο χαρακτήρα των κοινωνικών αγαθών (ρεύμα ,νερό, αιγιαλός, δημόσιοι χώροι).
Με την αξιολόγηση του προσωπικού στο χώρο της εκπαίδευσης και στο ευρύτερο δημόσιο με σοβαρές αντιδράσεις από τους εργαζόμενους σε όλη την χώρα αποδείχνει για άλλη μια φορά ότι δεν στοχεύει στην βελτίωση των υπηρεσιών αλλά στην διάλυσή τους. Ένας και μοναδικός στόχος και ταυτόχρονα αλλαγής των εργασιακών σχέσεων, είναι η πρόφαση μείωσης δημοσιονομικού κόστους στο όνομα δήθεν του χρέους.
Η κυβέρνηση έχει αναδειχθεί σε εξαρτησιομανή κάθε φορά που πρέπει να εισπράξει την «δόση της» από την Τρόικα. Εφαρμόζει τις επιταγές των προϊσταμένων της Ε.Ε, Μέρκελ, Γιούγκερ κά , προχωρεί σε αξιολόγηση των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα χωρίς όμως να θέλει την βελτίωσή του, αλλά προσβλέπει στο να αποδεχτεί την κουλτούρα της «αξιολόγησης» δηλ σχέση συναλλαγής, εξάρτησης του εργαζόμενου από την εξουσία. Στοχεύει ταυτόχρονα να προκύψει σταδιακή συρρίκνωσή του δημόσιου τομέα μέσα από ένα πλέγμα απολύσεων.
Προχωρεί δήθεν στην αξιολόγηση των δομών των δημόσιων υπηρεσιών με προκάλυμμα την βελτίωσή της, εντοπισμό των αδυναμιών της αλλά με στόχο φανερό πλέον την παραπέρα αποδυνάμωσή της.Θα μπορούσε να αποτελεί στόχο για μια κυβέρνηση που θέλει να ανασυγκροτήσει την εθνική οικονομία χρησιμοποιώντας ως μοχλό ανάπτυξης το δημόσιο τομέα, σχεδιασμένα να κινηθεί σε αναπτυξιακή κατεύθυνση. Κάτι τέτοιο όμως δεν φαίνεται να είναι στις πολιτικές της επιλογές αφού η διάλυση του δημοσίου την υποβοηθά στην απευθείας παραχώρηση του δημόσιου πλούτου στα μεγαλοιδιωτικά συμφέροντα.
Είναι πρόφαση και κροκοδείλια επιθυμία η αξιολόγηση με μοναδικό στόχο τη συντήρηση και διεύρυνση ενός νέου πελατειακού ρουσφετολογικού κράτους εξάρτησης, που τα αποτελέσματά του γνωρίσαμε στις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Η διαπλοκή δημάρχων, περιφερειαρχών η σχέση εξάρτησης δεκαετιών από την γραφειοκρατία του βαθιού κράτους ( ΠΑΣΟΚ .Ν.Δ.) οι εκβιασμοί, αναδείχνουν την αδυναμία του πολίτη να υπερβεί τις εξαρτήσεις που έχουν παγιωθεί, με δυσκολία μπορούν να ξεπεραστούν, είναι δύσκολο να οδηγήσουν τον πολίτη σε δρόμους ρήξης, με στόχο την ανατροπή αυτής της πολιτικής.
Η συγκυβέρνηση της μειοψηφίας προσπαθεί να αποκτήσει ερείσματα στην δικαστική και εκτελεστικά όργανα της εξουσίας αυξάνει τους μισθούς των ενστόλων για να χτυπούν αποτελεσματικότερα τις λαϊκές κινητοποιήσεις, ενώ δίνει προκλητικά αναδρομικά στους δικαστικούς για να παίρνουν τις κατάλληλες αποφάσεις καταδίκης των αγωνιστικών κινητοποιήσεων.
Αυτό το γνωρίζουν καλά οι κυβερνητικοί εταίροι, αφού επιδιώκουν την εκτροπή από τις αστικοδημοκρατικές πρακτικές έτσι όπως τις γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Με την παραπλάνηση, πειθαναγκασμό, τρομοκρατία, εκβιαστικά διλλήματα, πιέζουν συνεχώς την κοινωνία να αποδεχθεί την διατήρηση της ποιο άθλιας καταστροφικής πολιτικής που έχει εφαρμοστεί μέχρι σήμερα.
Χτυπά αλύπητα τις καθαρίστριες ,φύλακες ,εκπαιδευτικούς,διοικητικούς των Πανεπιστημίω, επιστρατεύει τους απεργούς της ΓΕΝΟΠ Δ.Ε.Η, τον στρατηγικό τομέα ανάπτυξης ενώ ταυτόχρονα ομολογεί την παραχώρησή της στα ιδιωτικά συμφέροντα αντιμετωπίζει με ψεύδη και συκοφαντία με τα ΜΑΤ και την βία κάθε αγωνιστική κινητοποίηση.
Με αυτές τις πολιτικές στοχεύει να ελαχιστοποιήσει την δυνατότητα ανάκαμψης της χώρας, την οδηγεί βαθύτερα στην ύφεση μέσα από το πλέγμα μείωσης του παραγωγικού της δυναμικού ώστε να συνεχίσει να είναι εξαρτημένη από δανειακές συμβάσεις άρα και «δόσεις» της Τρόϊκα την Ε.Ε χωρίς την δυνατότητα ανεξάρτητης πολιτικής.
Με την εκποίηση στρατηγικών αναπτυξιακών εργαλείων θα έχουμε λιγότερα έσοδα ( νέα μείωση του Α.Ε.Π )που θα οδηγήσει σε νέες μειώσεις μισθών και εισοδημάτων ,συντάξεων ,αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, «απελευθέρωση» των απολύσεων ώστε να διαμορφώσουν ένα νέο εφιαλτικό εργασιακό τοπίο κοινωνικής ερήμωσης.
Είναι αναγκαίο να δημιουργηθούν προϋποθέσεις για την ανατροπή αυτής της πολιτικής που είναι υπόθεση όλης της κοινωνίας .Αυτό δεν είναι μια απλή εκφώνηση αλλά ανάγκη, δεν πρέπει να παραμείνει ως τέτοια, περιμένοντας το βασιλόπουλο του παραμυθιού να διώξει τα γκρίζα σύννεφα για να φανεί το φώς του ήλιου.
Οφείλουμε όλοι να στρατευθούμε στα κινήματα υπεράσπισης των αναγκών της κοινωνίας , να ανατρέψουμε το δύσοσμο πολιτικό τοπίο που οδηγεί στην καταστροφή !Κι αυτό δεν είναι μια απλή εκφώνηση ,αλλά ανάγκη, που δεν πρέπει να παραμείνει ως τέτοια περιμένοντας το βασιλόπουλο του παραμυθιού να διώξει τα γκρίζα σύννεφα για να δούμε το φως του ήλιου.
Οφείλουμε να στρατευθούμε όλοι στην υπόθεση της αλλαγής του δύσοσμου πολιτικού τοπίου που οδηγεί στην καταστροφή.
Κι αυτό δεν είναι μια απλή εκφώνηση ,αλλά ανάγκη, που δεν πρέπει να παραμείνει ως τέτοια περιμένοντας το βασιλόπουλο του παραμυθιού να διώξει τα γκρίζα σύννεφα για να δούμε το φως του ήλιου.
Οφείλουμε να στρατευθούμε όλοι στην υπόθεση της αλλαγής του δύσοσμου πολιτικού τοπίου που οδηγεί στην καταστροφή.