Κι όμως, είναι σχολείο. Το πρώτο δημόσιο σχολείο χωρίς τοίχους στη Σουηδία, που εκτός από την αρχιτεκτονική του πρωτοτυπία, γκρεμίζει με το παιχνίδι τα τείχη της γνώσης
Πώς θα ήταν αν το σχολείο θύμιζε έναν συναρπαστικό παιδότοπο; Ή μάλλον σαν να έχει βγει από ένα hi-tech παραμύθι; Και το σχολείο αυτό να ήταν δημίσιο;
Ίσως αυτή η σκέψη έκανε τον οργανισμό σχολικών κτιρίων της Σουηδίας να πει το «ναι» στην κατασκευή αυτού του σχολείου από τους αρχιτέκτονες της Rosan Bosch που… κόντραραν τη φαντασία τους με την παιδική και έφτιαξαν ένα σχολείο χωρίς τοίχους.
Ασύμμετρα σπιτάκια, γιγαντιαία -ψεύτικα- δέντρα, pop – art καναπέδες, πολύς χώρος για ξάπλωμα και διάβασμα στο πάτωμα, και οπτικοακουστικά μέσα για μελέτη.
Χωρίς τοίχους και χωρίς τείχη! Γιατί ο χώρος που ένα παιδί μαθαίνει, ως γνωστόν διευκολύνει ή, αντίθετα, επιβραδύνει την πορεία του προς την ωρίμανση και τη γνώση. Και για τους δημιουργούς αυτού του σχολείου, αυτό είναι το στοίχημα.
Εννοείται ότι εδώ θρανία και έδρες δεν υπάρχουν. Υπάρχουν τεράστια ξύλινα παιχνίδια και χρώματα παντού. Και φαντασία… μεγάλη φαντασία…
*Διαβάστε το άρθρο της Ελένης Κατσαμπέκη στο thetoc.gr
2
0
0
0
